hukm
1hukm — var. hookum …
2Hukm — In Islamic context, a Hukm (Arabic: حُكْمُ pl. Ahkam) is a ruling in the Qur an or Sunnah. A law, value, ordinance or ruling of Shari ah (Islamic law). In order to arrive at any new legal doctrine, or hukm , one must employ a systematic… …
3HÜKM-İ ŞER'Î — Kur an ı Kerim e ve Din i İslâm a uygun kanun ile verilen karar. Şeriatın hükm …
4hükm — (A.) [ ﻢﮑﺣ ] hüküm, emir, kesin karar. ♦ hükmünde yerinde, gibi. ♦ hükmünü almak yerine geçmek, gibi olmak. ♦ hüküm vermek kesin karar vermek …
5HÜKM — (Hüküm) Karar. Emir. Kuvvet. Hâkimlik. Amirlik. * İrade. Kumanda. Nüfuz. * Kadılık etmek. * Tesir. Cari olmak. * Makam. * Bir dâvanın veya bir meselenin tedkik edilmesinden sonra varılan karar. * Man: Fikirler ve tasavvurlar arasındaki râbıtayı… …
6HÜKM-İ GIYABÎ — Huk: Taraflardan biri hazır olmadığı halde verilen hüküm …
7HÜKM-İ KARAKUŞÎ — Karakuş hükmü. * Mc: Hesaba kitaba gelmiyen, mantığa uymayan hüküm …
8HÜKM-İ KAZA — Allah tarafından evvelce verilmiş olan hüküm …
9HÜKM-İ TECRÜBÎ — Tecrübe ile elde edilen hüküm. * Tecrübe neticesi hâsıl olan karar …
10HÜKM-İ VİCAHÎ — Huk: Tarafların her ikisinin de veya vekillerinin hazır bulundukları hâlde verilen hüküm …