hucr
11sövməə — ə. 1) yəhudi ibadətgahı, sinaqoq; ibadət yeri, ibadət guşəsi; 2) hücrə; 3) monastır …
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
12şəbistan — f. 1) yataq otağı; 2) hərəmxana, sarayda padşah arvadlarının yaşadıqları otaq(lar); 3) dərvişlərin yaşadıqları və ibadət etdikləri yer, hücrə; 4) gecə, gecə vaxtı; 5) həyət, hərəm …
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
13taqçə — f. otağın divarında qab qacaq və s. qoymaq üçün kiçik hücrə; tağça taxça …
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
14xəlvətxanə — ə. və f. xəlvət yer; hücrə ümumiyyətlə xəlvət yer, bucaq və s …
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
15azadxahlıq — is. Azadlıq istəmə, hürriyyətpərvərlik. <Hücrə sahibi:> Bu, azadxahlıq naminə yaraşan iş deyil. P. M …
16birə — is. İnsan və heyvanları sancıb əziyyət verən çox sıçraq cücü. Köhnə məscid hücrələrində birə əlindən tərpənmək olmazdı. H. S.. Laçın . . tövlələrinə girmək istəyəndə hədsiz hesabsız birələr onun üstünə daraşdı. M. Hüs.. ◊ Kürkünə birə düşmək –… …
17boşaldılmaq — məch. Boş hala gətirilmək, içindəkilər götürülmək, yükdən, minikdən azad edilmək. Maşının yükü bir neçə dəqiqəyə boşaldıldı. – Karvansaralar, hücrələr boşaldılmışdı. M. S. O.. Axşam evinin boşaldılacağı xəbəri ilə quduran Əminə . . Qədirin üstünə …
18bəyan — is. <ər.> 1. Anlatma, izah etmə, şərh etmə, aydın və açıq söyləmə; izah, şərh, ifadə. Həkimin bəyanına görə, taxıl çöplərini qırıb yerə tökən həmin bu qurd imiş. C. M.. Görmüşəm çox gözəl gözəl şeylər; Söyləsəm gər, bəyanı tul çəkər. A. S …
19çevrim — sif. Çevrilmiş; çevrilmiş halda, çevrilmiş şəkildə olan. <Hücrədə> qararəngli, qıvrımtüklü və dodaqları çevrim uşaqlar var idi. M. S. O …
20dalınca — z. 1. Ardınca, arxasınca, izincə; izləyərək, təqib edərək. Bir birinin dalınca getmək. Dalımca gəl. – Kərbəlayı Cəfər əmi qabaqca və Xudayar onun dalınca gedib girdilər bir xırda qaranlıq hücrəyə. C. M.. Ülkərin dalınca Aygün də qalxdı; Əmirxan… …