hrkati
11zahŕkati — (∅) svrš. 〈prez. zàhr̄čēm, pril. pr. āvši, imp. zahŕči, prid. rad. zahŕkao〉 1. {{001f}}a. {{001f}}početi hrkati b. {{001f}}utonuti u dubok san uz hrkanje 2. {{001f}}pren. uspavati se, izgubiti inicijativu, ne raditi …
12hâr — interj. 1. Cuvânt care imită mârâitul câinilor. ♢ expr. Că( i) hâr, că( i) mâr sau hâr încoace, hâr încolo, se zice când cineva se încurcă în explicaţii neconvingătoare, mincinoase. 2. Cuvânt care imită zgomotul produs de unele mecanisme vechi… …
13hrkač — hr̀kāč m <G mn hrkáča> DEFINICIJA onaj koji u spavanju hrče ETIMOLOGIJA vidi hrkati …
14hrkać — hr̀kāć m <G hrkáča> DEFINICIJA zast. pejor. pravoslavac (tako ih nazivaju katolici u Bosni i nekim dijelovima Hrvatske) ONOMASTIKA pr. (v. i hrkati): Hr̀kāč (270, Zagorje), Hr̀kāć (100, Slavonski Brod), Hȑkman (Vojnić, Vukovar), Ȑkman (198 …
15hrkalo — hr̀kalo m[i] i sr[/i] DEFINICIJA dem. hip. od hrkač ETIMOLOGIJA vidi hrkati …
16hrapav — hrȁpav prid. <odr. ī> DEFINICIJA 1. koji je neravne, oštre površine, opr. gladak 2. koji je promukao, koji je nečiste boje; razderan (o ljudskom glasu) ETIMOLOGIJA ekspr., prasl. *xrapati: hrkati (rus. xrapét̕, polj. chrapać) …
17gŕkati — am nedov. (r̄ ȓ) 1. dajati zamolkle, grgrajoče glasove: žabe so grkale in regljale // pogrkovati: pri govorjenju je nekoliko grkal 2. redko hrkati, odhrkavati se: kašljali so, grkali in smrkali …
18hŕkanje — a s (r̄) glagolnik od hrkati: s hrkanjem spraviti izmeček iz pljuč; pokašljevanje in hrkanje / hrkanje jerebic / slišalo se je hrkanje spečih mož …
19pohrkávati — am nedov. (ȃ) večkrat hrkati: jezil se je in pohrkaval / pohrkavati pri jedi …
20pohrkováti — újem nedov. (á ȗ) v presledkih večkrat hrkati: govornik si gladi lase in pohrkuje …
