herbōsus
1herbeux — herbeux, euse [ ɛrbø, øz ] adj. • 1553; herbous 1080; lat. herbosus ♦ Où il pousse de l herbe (⇒ herbu). Des sentiers herbeux. « Elle se mit à marcher sur le côté herbeux du chemin, en évitant les pierres » (Toulet). ♢ Géogr. Associations… …
2herbeuse — ● herbeux, herbeuse adjectif (latin herbosus) Où pousse de l herbe. ● herbeux, herbeuse (difficultés) adjectif (latin herbosus) Emploi et sens 1 …
3herboso — ► adjetivo BOTÁNICA Se aplica al terreno donde abundan hierbas: ■ zona herbosa, campo herboso. * * * herboso, a (del lat. «herbōsus») adj. Cubierto de hierba abundante. * * * herboso, sa. (Del lat. herbōsus). adj. Poblado de hierba …
4ierbos — IERBÓS, OÁSĂ, ierboşi, oase, adj. 1. Acoperit cu iarbă, bogat în iarbă. 2. (Despre plante) Erbacee. – lat. herbosus sau iarbă + suf. os. Trimis de gall, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 IERBÓS adj. erbacee. ( Plantă ierbosoasă.) Trimis de siveco,… …
5Herbose — Her*bose , Herbous Herb ous, a. [L. herbosus: cf. F. herbeux.] Abounding with herbs. Fields poetically called herbose. Byrom. [1913 Webster] …
6Herbous — Herbose Her*bose , Herbous Herb ous, a. [L. herbosus: cf. F. herbeux.] Abounding with herbs. Fields poetically called herbose. Byrom. [1913 Webster] …
7Herbōs — (lat. herbōsus), kräuterreich …
8herbeux — herbeux, euse (èr beû, beû z ) adj. Où il croît de l herbe. Champs herbeux. Contrée herbeuse. HISTORIQUE XIe s. • Garde [il regarde] suz destre parmi un val herbus, Ch. de Rol. LXXVIII. XIIIe s. • Isnelement courant toute une voie… …
9хербозен — (лат. herbosus) богат со трева …
10erboso — /er boso/ agg. [dal lat. herbosus ]. [ricoperto d erba: il manto e. di un prato ] ▶◀ erbato, verde. ◀▶ arido, brullo, deserto, spoglio …
- 1
- 2