hasâr

  • 111həyət — is. <ər.> 1. Adətən evin qabağında ətrafı hasar və ya başqa binaların divarları ilə əhatə olunmuş sahə. <Gülsüm> qapını ahəstə açıb çıxdı həyətə və sinəsini sərin hava ilə doldurub boşaltdı. Ə. H.. Hər evin həyətində nar və gilənar… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 112ilə — (ixtisarı . . . la, . . . lə) qoş. Qoşulduğu sözlə bəzən (samitlə qurtaranda) bitişik, bəzən də (saitlə qurtaranda) ayrı yazılıb aşağıdakı mənalarda işlənir: a) vasitə mənası bildirir. Qarovulçu, kvadrat şəkilli bir taxta ilə yeraltı daxmanın… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 113kəsdirmək — 1. icb. Başqasına kəsmək işi gördürmək. Şalbanın başını kəsdirmək. Ağacı kəsdirmək. İtin quyruğunu (qulağını) kəsdirmək. Meşəni kəsdirmək. Meynələri kəsdirmək. – <Səfər bəy:> Kəsdirəcəyəm qoyunu, bişirdəcəyəm kababı. B. T.. <Səkinə… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 114kəsmək — f. 1. Kəsərti vasitəsilə bütövdən bir hissə ayırmaq; bölmək, parçalamaq. Çörəyi kəsmək. Ağacın budağını kəsmək. İpi kəsmək. – <Koroğlu> durnanın telindən bir dəstə kəsib, Eyvazın papağına sancdı. «Koroğlu». Mağaza sahibi iki arşın yarım… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 115möhrə — is. məh. Gil palçıqdan tikilmiş divar, hasar. Onlar bağçanın içi ilə ötüb, möhrədən aşıb vağzala keçdilər. M. C …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 116qurğan — is. məh. Hasar; böyük və hündür barı …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 117sal — 1. is. Plitə şəklində iri, bütöv yastı daş parçası. Həyətinə sal daşı döşənmiş ev iki kəllə, bir orta otaqdan ibarətdir. Ə. Vəl.. Kim isə lap qədim zamanda bulağın ətrafını daş ilə hördürmüş, qabağına içi yonulmuş iri bir sal qoydurmuş, əmələ… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 118sədd — is. <ər.> 1. Müxtəlif məqsədlər üçün çəkilən divar, hasar. Bütün sədd boyu dalbadal atılan tüfənglərin arası kəsilmir. M. Rz.. Minlərlə insan yorulmadan sədlər qururdu. M. Süleymanov. 2. Suyun qarşısını almaq üçün betondan divar; dəhnə,… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 119sədəqə — is. <ər.> Yoxsula, dilənçiyə verilən pul, şey. Sədəqə vermək. Sədəqə paylamaq. – Yolun o tay bu tayında hasar təşkil edən dilənçilər, kor və şillər . . sədəqə diləyirdilər. Ç.. Tapdıq olanda Göyçək çoxlu sədəqə paylamışdı. Ə. Vəl.. // məc.… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 120yıxılmaq — f. 1. Öz ağırlığı ilə yerə enmək, müvazinətini, yaxud istinad nöqtəsini itirərək aşağıya devrilmək, yerə dəymək. Başı gicəllənib yıxıldı. Pilləkəndən yıxılmaq. – Məşədi, tərpənsən, yıxılarsan ki. . . Ü. H.. Gərək yadındadır. . . üç il qabaq mən;… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti