hasâr
101daş — is. 1. Təbiətdə parçalar, yaxud böyük və kiçik kütlələr şəklində təsadüf olunan, suda həll olunmayan bərk cisim (süxur). Küçələrə daş döşəmək. – Bütün izdiham əlinə keçən daş, kəsək parçalarını alovun üstünə yağdırdı. . M. Hüs.. <Rübabə>… …
102dib — is. 1. Dəniz, çay, kol və s. suyunun altındakı torpaq səthi. Görünməz olmuşdur dənizin dibi; Qayıq yırğalanır bir beşik kimi. S. V.. Sanki qalxmaq istəyir göyə dənizin dibi. R. R.. Qoca, avarı suyun dibinə dayayıb, ayaqları ilə gəmini itələdi və… …
103divar — is. <fars.> 1. Binaların üstünü saxlamaq və daxilini bölmələrə ayırmaq üçün müxtəlif tikinti materiallarından çəkilən sədd. Daş divar. Divara kağız çəkmək. Divarın üz tərəfi. – Muxtar əmi evin eşik divarına söykəndi. M. Hüs.. Divardan… …
104divarlı — sif. Divarı olan, divar (hasar) çəkilmiş. Divarlı bağ. Sarı samanla suvanmış olan palçıq divarlı otaqların birində böyük şairə Məhsəti xanım, o birində isə şairin özü yaşayırdı. M. S. O …
105dəlmə — 1. «Dəlmək»dən f. is. Dəlmə aləti. 2. is. Divarda açılmış kiçik taxça. İçəridə kahanın divarlarında böyüklü kiçikli beş dəlmə gözə çarpırdı. S. R.. 3. is. Bərə, çəpər, hasar və s. də deşik. 4. sif. Dəlinmiş, deşilmiş; dəlinməklə qayrılmış …
106dəmirtikanlıq — is. 1. Çoxlu dəmirtikan (1 ci mənada) bitən yer. 2. Dəmirtikanlardan hasar çəkilmiş yer …
107hail — 1. is. <ər.> köhn. 1. Dəyişmiş, dəyişilmiş, dəyişdirilmiş. 2. Maneə. 3. Çəpər, hasar. 4. məc. Əngəl. 2. sif. <ər.> köhn. 1. Qorxunc. 2. Azman, nəhəng …
108hasarlamaq — f. Hasar çəkmək, barı çəkmək, barılamaq. Həyəti hasarlamaq …
109hasarlanmaq — məch. Hasar çəkilmək, barı çəkilmək, barılanmaq. Məktəbin ətrafı hasarlanmışdı. – <Kiçikbəyim> məhbəs kimi qalın divarlarla hasarlanmış (f. sif.) Tehran sarayını gözlərinin qabağına gətirirdi. Ç …
110hasarlatmaq — icb. Hasar çəkdirmək, barı çəkdirmək …
