hışım
1hısım — is., huk., Ar. ḫiṣm 1) Akraba 2) Dede ve nineleri bir olanlardan her biri Birleşik Sözler hısım akraba …
2hışım — is., şmı, Far. ḫişm Öfke, kızgınlık Hareketlerinde o eski hışım kaybolmuştu. N. Cumalı Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller hışmına uğramak …
3hısım akraba — is. Yakın ve uzak bütün akrabalar Hısım akraba bir mahallede toplandılar …
4hışım — (F.) [ ﻢﺸﺧ ] öfke. ♦ hışımlanmak öfkelenmek …
5HISIM — Soyca ve evlenme neticesinde aralarında bağ bulunanların beheri. Akraba …
6hısım — akraba …
7hışım — sinirli, inatçı …
8galebet — hısım …
9öz kişi — hısım I, 46 özle öğle vaktl I, 114bkz: öyle …
10ATB — Hışım etmek. * Fesad. * İkrah olunan, kerih görülen …