hışım
31hışm — (F.) [ ﻢﺸﺧ ] öfke, hışım …
32boy — boy, ulus, kavim, kabile, aşiret; hısım I, 44, 51, 237, 238, 338; I I, 209, 274, 316; II I, 141 yenilen bir ot, poy otu III, 141 …
33kadın — kayın, dünür, hısım. I, 32, 403, 528; I I, 110; III, 245bkz: kay ın, kazın …
34kap — egreti hısım III, 146 …
35kayın — kardeş, hısım ve akraba I, 32bkz: kad ın, kazın …
36kazın — kayın, dünür, hısım I, 403bkz: kadın,kayın …
37oguş — oymak; hısım, akraba I, 61, 88, 114; II, 83, 103 …
38oguşlanmak — aile, hısım sahibi olmak, I, 293 …
39oguşlug — aile, hısım sahibi I, 146 …
40sawçı — elçi, peygamber; hısım ve dünürler ara sındaki elçi III, 154, 441 …
Страницы