hālĭtŭs
1HALITUS — cuius reciprocatione cor animalis nativo igne aestuans refocillatur, inter praecipua Dei beneficia merito reponitur Apostolo actor. c. 17. v. 25. Deus dat omnibus vitam et halitum et omnia. Hominis inprimis, cui peculiari ratione insufflavisse… …
2Halĭtus — (lat.), der Hauch, Atem, Dunst, Duft …
3Halitus — Halitus, lat., Hauch; halitiren, hauchen, dünsten …
4Halitus — Ha|li|tus der; <aus lat. halitus »Hauch; Dunst«> Hauch, Atem, Ausdünstung, Geruch (Med.) …
5Halĭtus sanguĭnis — (Blutdunst), der von frischem, warmem. Blute in kalter Luft sichtbar ausgestoßene Dunst von eigenthümlichem Geruche …
6halitus — halituosity /heuh lich ooh os i tee/, n. halituous /heuh lich ooh euhs/, adj. /hal i teuhs/, n., pl. halituses. breath; exhalation; vapor. [1655 65; < L, equiv. to hal(are) to breathe, exhale + itus suffix of v. action (prob. by analogy with… …
7halitus — Any exhalation, as of a breath or vapor. [L., fr. halo, to breathe] …
8Halitus — Ha|li|tus 〈m.; Gen.: ; Pl.: unz.〉 Hauch, Atem, Geruch [Etym.: lat., »Hauch, Dunst«] …
9Halitus — Ha̱litus m; : Hauch, Atem; Ausdünstung; Geruch …
10halitus — hal•i•tus [[t]ˈhæl ɪ təs[/t]] n. pl. tus•es phl breath; exhalation; vapor • Etymology: 1655–65; < L; see halitosis …