hüccet
1hüccet — is., man., esk., Ar. ḥuccet 1) Belgit 2) Tanıt Alnında, göğsünde kalçasında taşıdığı yara izleri bu kahramanlığın inkâr kabul etmez hüccetleri. H. Taner …
2HÜCCET-İ DÂFİA — Bir şeyi isbata değil, ancak taleb ve iddiayı defetmeğe yarıyan hüccet …
3HÜCCET-İ KASIRA — Şahsa mahsus olup başkasına taâlluk etmeyen hüccet …
4HÜCCET-İ MÜSBİTE — Bir şeyin isbatında delil olan hüccet …
5HÜCCET-İ ZAHRİYE — Kenarında sebebi yazılı bulunan hükmün tasdikli suretini ihtiva eden hüccet …
6huccet — (A.) [ ﺖﺠﺣ ] delil, kanıt …
7hüccet — (A.) [ ﺖﺠﺣ ] delil, belge …
8HÜCCET — Senet. Vesika. Delil. Bir iddiânın doğruluğunu isbat için gösterilen resmi vesika. * Şâhid …
9hüccet — senet; delil; belge …
10HÜCCET-ÜL İSLÂM — İslâmın delili, hücceti. (Bak: İmâm ı Gazâli …