grzmotu

  • 1pogłos — m IV, D. u, Ms. pogłossie; lm M. y «zjawisko przedłużania czasu trwania dźwięku wywołane działaniem fal odbitych w pomieszczeniu zamkniętym (po ustaniu, wyłączeniu źródła dźwięku); także odgłos, echo, podźwięk» Pogłos dzwonu, grzmotu, armat.… …

    Słownik języka polskiego

  • 2roznieść — dk XI, roznieśćniosę, roznieśćniesiesz, roznieśćnieś, roznieśćniósł, roznieśćniosła, roznieśćnieśli, roznieśćniesiony, roznieśćniósłszy roznosić ndk VIa, roznieśćnoszę, roznieśćsisz, roznieśćnoś, roznieśćsił, roznieśćnoszony 1. «nosząc rozdać coś …

    Słownik języka polskiego

  • 3grzmieć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIa, grzmię, grzmi, grzmiał, grzmieli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o niebie (zwykle wczasie burzy): wydawać grzmot : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niebo grzmiało na zachodzie. {{/stl… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 4Auge — 1. Ab Auge, ab Herz. (Luzern.) 2. Als das aug erfüllet, so ist dem bauch genug gethan. – Henisch, 152. 3. An den Augen sieht man, was einer ist und was er kann. 4. An den augen tevblein vnd in den hertzen tevflein. – Trymberg, Renner, um das Jahr …

    Deutsches Sprichwörter-Lexikon