gruntu

  • 81czynsz — m II, D. u; lm M. e, D. y a. ów «świadczenia z tytułu najmu rzeczy, lokali lub z tytułu dzierżawy» Czynsz dzierżawny, mieszkaniowy, Opłacać, płacić czynsz. Uwolnić, zwolnić od czynszu. ∆ hist. Czynsz wieczny, wieczysty «stała opłata za dożywotnie …

    Słownik języka polskiego

  • 82czynszownik — m III, DB. a, N. czynszownikkiem; lm M. czynszownikicy, DB. ów przestarz. «ten, kto płaci czynsz; za czasów pańszczyźnianych: chłop zwolniony od odrabiania pańszczyzny za roczną opłatą; dzierżawca gruntu» …

    Słownik języka polskiego

  • 83dobry — dobrybrzy, lepszy 1. «życzliwy, skłonny do pomagania; łagodny, serdeczny, przyjazny» Dobre serce. Dobry uśmiech. Dobrzy ludzie. ∆ Bądź tak dobry «zwrot grzecznościowy poprzedzający prośbę o coś» ◊ Dać, powiedzieć komuś dobre słowo «przemówić do… …

    Słownik języka polskiego

  • 84dolina — ż IV, CMs. dolinanie; lm D. dolinain «podłużne wgłębienie na powierzchni ziemi powstałe wskutek erozji wody płynącej; potocznie także: obniżenie terenu, nizina, kotlina» Szeroka, zielona dolina. Dolina Wisły, Bugu. Urodzajna dolina Nilu. Cicha… …

    Słownik języka polskiego

  • 85działka — ż III, CMs. działkałce; lm D. działkałek 1. «kawałek gruntu użytkowany pod uprawy rolne albo przeznaczony pod zabudowę» Działka budowlana. Działka siedliskowa. ∆ Działka przyzagrodowa «w rolniczych spółdzielniach produkcyjnych część ziemi… …

    Słownik języka polskiego

  • 86edometr — m IV, D. u, Ms. edometrtrze; lm M. y techn. «przyrząd do laboratoryjnego badania ściśliwości i odprężenia się gruntu» ‹z gr.› …

    Słownik języka polskiego

  • 87ekstensywny — «rozciągły, obszerny; obfity ilościowo» Ekstensywne odżywianie. Ekstensywna praca. Ekstensywny wzrost. ∆ ekon. Ekstensywna gospodarka rolna «gospodarka rolna, którą charakteryzują niskie nakłady pracy i środków na jednostkę powierzchni gruntu,… …

    Słownik języka polskiego

  • 88elektroosmotyczny — «związany z elektroosmozą» Metoda elektroosmotyczna. Elektroosmotyczne odwodnienie gruntu …

    Słownik języka polskiego

  • 89falistość — ż V, DCMs. falistośćści, blm 1. rzecz. od falisty w zn. 1 Falistość powierzchni blachy, tektury. Falistość włosów. ∆ techn. Falistość wełny, włókien «sprężystość, rozciągliwość wełny, włókien, umożliwiająca spilśnianie, kędzierzawienie, układanie …

    Słownik języka polskiego

  • 90gruntoznawstwo — n III, Ms. gruntoznawstwowie, blm «dział geologii inżynierskiej badający techniczne właściwości gruntu» …

    Słownik języka polskiego