gruntu

  • 71Flüssigboden — Einbringen von Flüssigboden in einen Verfüllgraben[1] Flüssigboden ist ein Gemisch aus Ausgangsmaterial und Zusatzstoffen (Plastifikator, Beschleuniger, Stabilisatoren), sowie Zugabewasser und gegebenenfalls Spezialkalk. In Sonderfä …

    Deutsch Wikipedia

  • 72Hryhorii Epik — Nom de naissance Hryhorii Danylovych Epik Activités écrivain, journaliste Naissance 17 janvier 1901 …

    Wikipédia en Français

  • 73baranek — Ktoś łagodny, potulny itp. jak baranek, jak jagnię «ktoś bardzo, wyjątkowo łagodny, spokojny, potulny itp.»: (...) jestem (...) człowiekiem niezwykle skromnym, z gruntu dobrym, łagodnym jak baranek (...). CKM 3/2000 …

    Słownik frazeologiczny

  • 74areał — m IV, D. u, Ms. areałale; lm M. y «obszar, powierzchnia gruntu, zwłaszcza uprawnego; w biologii: obszar występowania zwierząt lub roślin określonego gatunku» Areał uprawy roślin przemysłowych. ‹z łac.› …

    Słownik języka polskiego

  • 75buldożer — m IV, D. a, Ms. buldożererze; lm M. y «ciągnik gąsienicowy lub kołowy zaopatrzony z przodu w lemiesz do przemieszczania gruntu przez popychanie, służy do wyrównywania powierzchni terenu, zasypywania rowów, robienia płytkich wykopów itp.;… …

    Słownik języka polskiego

  • 76cebertyzacja — ż I, DCMs. cebertyzacjacji, blm techn. «metoda zeskalania gruntu opracowana przez polskiego profesora R. Cebertowicza, polegająca na wtłaczaniu w podłoże budowlane roztworu szkła wodnego i chlorku wapnia, z zastosowaniem prądu elektrycznego;… …

    Słownik języka polskiego

  • 77centuria — I ż I, DCMs. centuriarii; lm D. centuriarii (centuriaryj) 1. hist. «w starożytnym Rzymie: najmniejsza jednostka armii licząca (początkowo) stu żołnierzy» 2. hist. «w starożytnym Rzymie: jednostka podziału ludności, oparta na cenzusie majątkowym,… …

    Słownik języka polskiego

  • 78czerpaczka — ż III, CMs. czerpaczkaczce; lm D. czerpaczkaczek techn. «statek z urządzeniami do wydobywania gruntu z dna rzek, basenów portowych i torów wodnych w celu ich pogłębienia; pogłębiarka» …

    Słownik języka polskiego

  • 79czerpak — m III, D. a, N. czerpakkiem; lm M. i 1. «naczynie drewniane lub metalowe z trzonkiem lub uchem, służące do czerpania cieczy lub ciał sypkich» Góralski, drewniany czerpak. Czerpak do mleka, do wody. 2. techn. «część robocza czerparek, koparek,… …

    Słownik języka polskiego

  • 80czerparka — ż III, CMs. czerparkarce; lm D. czerparkarek 1. górn. «maszyna do urabiania i czerpania skał sypkich lub rozluźnionych, np. piasku, węgla brunatnego» Czerparka linowa, łańcuchowa. Czerparka łyżkowa. ∆ Czerparka zgarniakowa → zgarniarka 2. techn.… …

    Słownik języka polskiego