gruntu

  • 111odgrodzić — dk VIa, odgrodzićdzę, odgrodzićdzisz, odgrodzićgródź (odgrodzićgrodź), odgrodzićdził, odgrodzićdzony odgradzać ndk I, odgrodzićam, odgrodzićasz, odgrodzićają, odgrodzićaj, odgrodzićał, odgrodzićany «oddzielić coś grodząc; być przegrodą» Odgrodzić …

    Słownik języka polskiego

  • 112oszalować — dk IV, oszalowaćluję, oszalowaćlujesz, oszalowaćluj, oszalowaćował, oszalowaćowany «obić deskami ściany, strop budynku, wyłożyć, umocnić czymś ściany wykopu zabezpieczając przed osuwaniem się gruntu» Oszalować dom …

    Słownik języka polskiego

  • 113parcela — ż I, DCMs. parcelali; lm D. parcelali a. parcelael «mały kawałek (działka) gruntu, zwykle powstały z podziału większego obszaru, rozgraniczony w terenie, użytkowany (np. rolniczo) lub przeznaczony pod zabudowę» Parcela rolna, leśna. Parcele… …

    Słownik języka polskiego

  • 114parcie — n I 1. «naciskanie, ciśnienie, napór» Parcie wód przerwało tamę. Parcie rumowiska skalnego powaliło drzewa. Parcie gruntu na mur oporowy. ∆ bot. Parcie korzeniowe «ciśnienie powstające w korzeniu rośliny, związane z aktywnym pobieraniem wody… …

    Słownik języka polskiego

  • 115parohektarowy — parohektarowywi «mający wielkość paru hektarów; posiadający parę hektarów gruntu» Parohektarowy park. Parohektarowe pole. Parohektarowi gospodarze …

    Słownik języka polskiego

  • 116petryfikacja — ż I, DCMs. petryfikacjacji, blm 1. książk. «utrwalenie, ustalenie czegoś w pewnej określonej formie» Petryfikacja kulturalna. Petryfikacja ustroju feudalnego. 2. bud. «wzmacnianie i uszczelnianie gruntu za pomocą środków zeskalających wtłoczonych …

    Słownik języka polskiego

  • 117plantować — ndk IV, plantowaćtuję, plantowaćtujesz, plantowaćtuj, plantowaćował, plantowaćowany 1. «wyrównywać powierzchnię gruntu; planować» Plantować klomby. 2. «uprawiać rośliny na plantacji» Plantować buraki, herbatę. ‹łac.› …

    Słownik języka polskiego

  • 118pogłębiarka — ż III, CMs. pogłębiarkarce; lm D. pogłębiarkarek «statek z urządzeniami do wydobywania gruntu z dna wód w celu ich pogłębienia; czerpaczka, czerparka» Pogłębiarka chwytakowa, czerpakowa, łyżkowa, ssąca …

    Słownik języka polskiego

  • 119próbka — ż III, CMs. próbkabce; lm D. próbkabek 1. «pewna ilość czegoś, jakiejś substancji, jakiegoś towaru itp. pobrana do przeprowadzenia określonych badań, prób, doświadczeń» Próbka gruntu, wody, powietrza. Próbka wełny. Próbki mąki. 2. «wynik usiłowań …

    Słownik języka polskiego

  • 120przejrzeć — I dk VIIb, przejrzećjrzę, przejrzećjrzysz, przejrzećjrzyj, przejrzećjrzał, przejrzećjrzeli, przejrzećjrzany 1. forma dk czas. przeglądać. 2. «przeniknąć wzrokiem, spojrzeć przez coś» Przejrzeć ciemności. 3. «zacząć widzieć, otworzyć oczy;… …

    Słownik języka polskiego