gruntu

  • 101koparka — ż III, CMs. koparkarce; lm D. koparkarek «maszyna do kopania gruntu i ładowania ziemi, gruzu itp. na środki transportowe» Koparka mechaniczna, pneumatyczna. Koparka krocząca. Koparka chwytakowa, zbierakowa …

    Słownik języka polskiego

  • 102kość — ż V, DCMs. kośćści; lm MD. kośćści, N. kośććmi 1. «część szkieletu ludzi i zwierząt, twardy twór barwy białawej zbudowany z tkanki kostnej» Kość czołowa, goleniowa, ogonowa, policzkowa. Kości długie, krótkie, płaskie. Zapalenie, złamanie kości.… …

    Słownik języka polskiego

  • 103krioturbacja — ż I, DCMs. krioturbacjacji; lm D. krioturbacjacji (krioturbacjacyj) geol. «zaburzenia w ułożeniu warstw osadów luźnych, powstające w strefie występowania zmarzliny pod wpływem kolejnego zamarzania i odmarzania gruntu nasyconego wodą» ‹gr. + łac.› …

    Słownik języka polskiego

  • 104kultura — ż IV, CMs. kulturaurze; lm D. kulturaur 1. blm «całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości gromadzony, utrwalany i wzbogacany w ciągu jej dziejów, przekazywany z pokolenia na pokolenie» Kultura antyczna, grecka, rzymska. Ognisko… …

    Słownik języka polskiego

  • 105lej — I m I, D. a; lm M. e, D. ów 1. «przyrząd, urządzenie w kształcie odwróconego stożka do zlewania płynów, zsypywania sypkich materiałów itp.» 2. «zaklęsłość o kształcie stożkowym powstała w terenie na skutek wybuchu bomby, obsunięcia się gruntu,… …

    Słownik języka polskiego

  • 106lodowica — ż II, DCMs. lodowicacy; lm D. lodowicaic «śliska powłoka lodowa na drodze, szosie itp., powstająca wskutek spadku temperatury poniżej zera po deszczu lub wskutek zamarznięcia topniejącego śniegu; oblodzenie gruntu, nawierzchni dróg, szos itp.;… …

    Słownik języka polskiego

  • 107marzłoć — [wym. mar złoć] ż V, DCMs. marzłoćoci zwykle blm «stale zamarznięta warstwa gruntu o różnej grubości, występująca w krajach polarnych; odmarza tylko przy powierzchni, w czasie krótkiego lata; zmarzlina» Wieczna, trwała marzłoć …

    Słownik języka polskiego

  • 108modyfikator — m IV, D. a, Ms. modyfikatororze; lm M. y 1. «czynnik powodujący zmianę czegoś lub zmianę w czymś» Modyfikatory klimatu, gruntu. 2. techn. «substancja dodawana w niewielkich ilościach do ciekłego stopu w celu zmiany struktury odlewu; zmieniacz» …

    Słownik języka polskiego

  • 109morga — ż III, CMs. morgardze; lm D. mórg «miara powierzchni gruntu, w różnych państwach różnej wielkości, w Polsce około 5600 metrów kwadratowych (dziś nie używana przy pomiarach urzędowych, zastąpiona hektarem); grunt o tej powierzchni; zwykle w lm: o… …

    Słownik języka polskiego

  • 110nieprzepuszczalny — «uniemożliwiający przenikanie, przedostawanie się czegoś, zwłaszcza cieczy» Nieprzepuszczalna tkanina. Nieprzepuszczalne warstwy gruntu …

    Słownik języka polskiego