gra pojedyncza

  • 1gra — ż IV, CMs. grze; lm D. gier 1. «zabawa towarzyska prowadzona według pewnych zasad, niekiedy połączona z hazardem, granie; w sporcie: rozgrywka prowadzona między zawodnikami lub zespołami według zasad określonych regulaminem danej dyscypliny;… …

    Słownik języka polskiego

  • 2pojedynczy — 1. «występujący sam jeden, oddzielnie, osobno; rozpatrywany w oderwaniu od innych, jeden z wielu; jednostkowy, poszczególny» Chwytać z rozmowy tylko pojedyncze słowa. Pojedynczy wypadek o niczym nie świadczy. Szukać pojedynczego pokoju. ∆ jęz.… …

    Słownik języka polskiego

  • 3syngiel — m I, D. syngielgla; lm M. syngielgle, D. syngielgli a. syngielglów 1. B.=M. a. D. «płyta z nagraną jedną melodią na każdej stronie» Nagrać syngiel. Kupić syngla. 2. B.=D. karc. «jedyna karta w danym kolorze otrzymana przy rozdaniu» Dostać syngla… …

    Słownik języka polskiego

  • 4singel — {{/stl 13}}{{stl 7}}[wym. s ingel] || {{/stl 7}}singiel {{/stl 13}}{{stl 33}}[wym. s ingiel] ||{{/stl 33}}syngiel I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mż III a. mnż III, D. singelgla; lm D. singelli || singellów {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień