grànica

  • 111Grenze — Sf std. (13. Jh.), mhd. greniz(e) Entlehnung. Entlehnt aus dem Slavischen (russ. granica, poln. granica, čech. hranice Grenzmarke, Grenzzeichen , zu russ. kslav. granĭ Ecke ). Seine Aufnahme in die Hochsprache verdankt das Wort dem Gebrauch durch …

    Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache

  • 112przejść — 1. Coś przechodzi ludzkie, wszelkie pojęcie, wyobrażenie «coś wykracza poza przyjęte normy, coś jest negatywnie, niemile zaskakujące»: Powiadam wam, że skandal, jaki tam zrobiła, przechodzi ludzkie pojęcie. Pyrgnęła całą salaterką tego kawioru o… …

    Słownik frazeologiczny

  • 113przechodzić — 1. Coś przechodzi ludzkie, wszelkie pojęcie, wyobrażenie «coś wykracza poza przyjęte normy, coś jest negatywnie, niemile zaskakujące»: Powiadam wam, że skandal, jaki tam zrobiła, przechodzi ludzkie pojęcie. Pyrgnęła całą salaterką tego kawioru o… …

    Słownik frazeologiczny

  • 114przekroczyć — Coś przekroczyło wszelkie granice zob. granica 3. Ktoś przekroczył wszelkie granice zob. granica 4. Przekroczyć miarę zob. miara 5. Przekroczyć Rubikon zob. Rubikon. Przekroczyć smugę cienia zob. smuga …

    Słownik frazeologiczny

  • 115przekraczać — Coś przekroczyło wszelkie granice zob. granica 3. Ktoś przekroczył wszelkie granice zob. granica 4. Przekroczyć miarę zob. miara 5. Przekroczyć Rubikon zob. Rubikon. Przekroczyć smugę cienia zob. smuga …

    Słownik frazeologiczny

  • 116geograficzny — «wchodzący w zakres geografii, będący przedmiotem jej badań; stosowany w geografii; zajmujący się geografią; terenowy» Atlas geograficzny. Nazwa geograficzna. Odkrycia geograficzne. Położenie geograficzne. Wiadomości geograficzne. ∆ Granica… …

    Słownik języka polskiego

  • 117linia — ż I, DCMs. linianii; lm D. linianii (linianij) 1. «twór geometryczny mający tylko jeden wymiar: długość; graficzne przedstawienie takiego tworu; kreska» Cienka, gruba linia. Linia pionowa, pozioma, poprzeczna, pochyła. Linia prosta, łamana,… …

    Słownik języka polskiego

  • 118naturalny — naturalnyni, naturalnyniejszy 1. «właściwy naturze, przyrodzie, zgodny z prawami natury; utworzony, powstały, odbywający się bez udziału człowieka; niesztuczny, prawdziwy» Las, port naturalny. Miód, sok, tłuszcz naturalny. Naturalne środowisko… …

    Słownik języka polskiego

  • 119paszport — m IV, D. u, Ms. paszportrcie; lm M. y «dokument osobisty stwierdzający tożsamość danej osoby, uprawniający ją do wyjazdu poza granice państwa i przebywania tam; dawniej także: dowód osobisty» Dostać, otrzymać, prolongować paszport. Starać się o… …

    Słownik języka polskiego

  • 120podstawa — ż IV, CMs. podstawawie; lm D. podstawaaw 1. «rzecz, na której coś stoi, opiera się, wspiera się; w architekturze i sztuce: dolna część budowli, kolumny, pomnika, rzeźby itp. (np. fundament, cokół, postument)» Podstawa kamienna, marmurowa,… …

    Słownik języka polskiego