godzinę

  • 101siedemdziesiątka — ż III, CMs. siedemdziesiątkatce; lm D. siedemdziesiątkatek 1. «siedemdziesiąt jedności; liczba 70» 2. pot. «o wieku: siedemdziesiąt lat» Dożyć siedemdziesiątki. ◊ Komuś stuknęła siedemdziesiątka «ktoś skończył siedemdziesiąt lat» 3. pot.… …

    Słownik języka polskiego

  • 102spóźniać się — ndk I, spóźniać sięam się, spóźniać sięasz się, spóźniać sięają się, spóźniać sięaj się, spóźniać sięał się spóźnić się dk VIa, spóźniać sięnię się, spóźniać sięnisz się, spóźniać sięnij się, spóźniać sięnił się 1. «przybywać za późno, później… …

    Słownik języka polskiego

  • 103spytać — dk I, spytaćam, spytaćasz, spytaćają, spytaćaj, spytaćał, spytaćany «zwrócić się do kogoś z pytaniem; zapytać» Spytać o godzinę. Spytać kogoś o zdrowie. Spytać siostrę (siostry) o rodziców. spytać się to samo, co spytać Spytać się o drogę …

    Słownik języka polskiego

  • 104stawka — ż III, CMs. stawkawce; lm D. stawkawek 1. «ustalona jednostka, według której oblicza się wysokość zarobków, opłat itp.» Stawka płacowa, podatkowa, ubezpieczeniowa. Wysoka, niska stawka. Stawka dzienna, tygodniowa. Stawka za godzinę. Stawka za… …

    Słownik języka polskiego

  • 105sześćdziesiątka — ż III, CMs. sześćdziesiątkatce; lm D. sześćdziesiątkatek 1. pot. «sześćdziesiąt jednostek; liczba 60» Zebrało się około sześćdziesiątki gapiów. ∆ Jechać sześćdziesiątką «jechać z szybkością sześćdziesięciu kilometrów na godzinę» 2. pot. «o wieku …

    Słownik języka polskiego

  • 106śpieszyć — ndk VIb, śpieszyćszę, śpieszyćszysz, śpiesz, śpieszyćszył 1. książk. «iść, jechać, zdążać dokądś szybko, z pośpiechem; pośpieszać» Śpieszyć do pociągu. Śpieszyć do szkoły. 2. książk. «śpiesznie coś robić, zabierać się do czegoś z ochotą, kwapić… …

    Słownik języka polskiego

  • 107to — I → ten II ndm 1. «partykuła o charakterze ekspresywnym, wyróżniająca lub wzmacniająca wyrazy, którym towarzyszy, lub zdania i części zdania, w których jest użyta, wzmacniająca też inne partykuły i spójniki (np. i, bo, no, a, ano, tak)» Od kiedy… …

    Słownik języka polskiego

  • 108trafiać — ndk I, trafiaćam, trafiaćasz, trafiaćają, trafiaćaj, trafiaćał, trafiaćany trafić dk VIa, trafiaćfię, trafiaćfisz, traf, trafiaćfił, trafiaćfiony 1. «o strzelającym, rzucającym czymś; o pocisku: dosięgać celu; nie chybiać, nie pudłować» Trafiać… …

    Słownik języka polskiego

  • 109uzgadniać — ndk I, uzgadniaćam, uzgadniaćasz, uzgadniaćają, uzgadniaćaj, uzgadniaćał, uzgadniaćany uzgodnić dk VIa, uzgadniaćnię, uzgadniaćnisz, uzgadniaćnij, uzgadniaćnił, uzgadniaćniony «czynić zgodnym z czymś, doprowadzać do braku rozbieżności; obopólnie… …

    Słownik języka polskiego

  • 110w — I 1. «litera oznaczająca spółgłoskę w» 2. «spółgłoska wargowo zębowa, szczelinowa, twarda, dźwięczna» II «przyimek łączący się z rzeczownikami (lub innymi wyrazami pełniącymi ich funkcje) w miejscowniku lub bierniku; tworzy wraz z rzeczownikiem… …

    Słownik języka polskiego