gerçən
1gerçəkləmə — «Gerçəkləmək»dən f. is …
2gerçəklənmə — «Gerçəklənmək»dən f. is …
3gerçəkləşmə — «Gerçəkləşmək»dən f. is …
4gerçək — 1. zərf Doğru, düz, həqiqi. Zülfünə zülməti dövran dedilər, gerçək imiş; Ləbinə çeşmeyi heyvan dedilər, gerçək imiş. S. Ə. Ş.. // Həqiqətən, əslində. Sən ki bir əqrəb imişsən gerçək; Bu zəhərlər, bu tikənlər nə demək? S. V.. Gerçək olmaq, gerçəyə …
5gerçəkləşmək — f. Gerçəklənmək, gerçək hala gəlmək, reallaşmaq, həqiqətə çevrilmək. <Oğlan> . . işin gerçəkləşdiyini . . dərk edib, atasının Marala zəng etməyinə mane olmaq istəyirdi. Ə. Ə …
6gerçəkdən — z. Doğrudan, ciddi (olaraq). Gerçəkdən hirslənmək. Gerçəkdən demək …
7gerçəkləmək — f. Həqiqətə çevirmək, bir şeyi doğrudan doğruya etmək. <Qurban:> Ay qarı, deyəsən axı, sən gerçəkləyirsən. Ə. H.. Cavanşir özünü tamamilə itirdi. «Bu qız deyəsən, lap gerçəklədi» – deyə xəyalından keçirdi. İ. Ş …
8gerçəklənmək — f. Gerçək olmaq, düz çıxmaq, həqiqət olmaq. Bənövşə çiçəkləndi; Yarpağı ləçəkləndi; Yatdığı yalan oldu; Ölümü gerçəkləndi. (Bayatı) …
9gerçəklik — is. 1. Həqiqət, həqiqi varlıq, reallıq. Şüur gerçəkliyi əks etdirir. 2. Doğruluq, həqiqilik, düz çıxma; ciddilik …
10gerçən — (Şərur) yabanı yağlı bitki növü …
