garstka czegoś

  • 1bronić — ndk VIa, bronićnię, bronićnisz, broń, bronićnił, bronićniony 1. «odpierać atak, napaść, ochraniać czynnie, zwykle z bronią w ręku» Bronić mężnie, zaciekle, zajadle, z narażeniem życia. Bronić kogoś własną piersią. Bronić fortecy, miasta, kraju,… …

    Słownik języka polskiego

  • 2obrona — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. obronanie, zwykle w lp {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odpieranie ataku na kogoś lub na coś, zwykle z użyciem broni i odpowiedniego sprzętu; bronienie (się) : {{/stl 7}}{{stl… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień