ganimet
1ganimet — is., Ar. ġanīmet 1) Savaşta düşmandan zorla ele geçirilen mal 2) Bir rastlantı sonucu ele geçen kazanç veya imkân 3) Yağma sonrasında elde kalan mal, çalıntı …
2ganîmet — (A.) [ ﺖﻤﻴﻨﻏ ] 1. savaşta düşmandan alınan her türlü eşya. 2. bedelsiz kazanç …
3GANİMET — Harpte düşmandan alınan mal. * Çalışmaksızın ele geçen nimet …
4fırsatı ganimet bilmek — çıkan fırsattan en iyi biçimde yararlanmak Fırsatı ganimet bilen İbrahim Ağa, soluğu doğru Eminönü nde aldı. H. R. Gürpınar …
5MUGTENEM — (Ganimet. den) Ganimet olarak alınmı …
6MUGTENİM — Ganimet olarak alan. Bedava alan. Ganimet bilen …
7İSTİGNAM — Ganimet araştırmak, ganimet isteklisi olmak …
8tuyumluk — ganimet; mübarek, deyerli …
9FEY' — Ganimet. Harbde elde edilen mal. * Rücu . * Haraç. * Zeval vaktinden sonraki gölge. (Bak: Fey i zeval FEY (FEY A) Her nesnenin evveli …
10GANAİM — (Ganimet. C.) Harpte ele geçen mallar. Ganimetler …