głowa boli od hałasu

  • 1od — «przyimek łączący się z rzeczownikami w dopełniaczu (rzadko z innymi częściami mowy)» 1. «odnosi się do wyrazów określających przedmioty, z których strony dociera odbierane przez kogoś wrażenie, od których zaczyna się jakaś czynność lub stan»… …

    Słownik języka polskiego

  • 2pękać — ndk I, pękaćam, pękaćasz, pękaćają, pękaćaj, pękaćał pęknąć dk Vc, pękaćnę, pękaćniesz, pękaćnij, pękł, pękłszy 1. «przestawać być całym wskutek tworzenia się rysy, szczeliny, otworu; łamać się na kawałki» Lód pęka na rzece. Skóra pęka na rękach …

    Słownik języka polskiego

  • 3huczeć — ndk VIIb, huczećczę, huczećczysz, hucz, huczećczał, huczećczeli huknąć dk Va, huczećnę, huczećniesz, huczećnął, huczećnęła, huczećnęli, huczećnięty, huczećnąwszy 1. «wydawać głośny, niski dźwięk; rozbrzmiewać niskimi dźwiękami» Morze huczy. Huczą …

    Słownik języka polskiego