głośny
21furczeć — ndk VIIb, furczećczę, furczećczysz, furcz, furczećczał, furczećczeli rzad. furkać ndk I, furczećam, furczećasz, furczećają, furczećaj, furczećał furknąć dk Va, furczećnę, furczećniesz, furczećnij, furczećnął, furczećnęła, furczećnęli 1. «o… …
22gęgot — m IV, D. u, Ms. gęgotocie; lm M. y «głos wydawany przez gęsi; gęganie» Głośny gęgot …
23głośno — głośnoniej przysłów. od głośny a) w zn. 1: Głośno wypowiadać swoje obawy. Głośno się śmiać, śpiewać. Za głośno rozmawiać. ◊ Głośno myśleć «mówiąc zastanawiać się nad czymś, starać się coś sprecyzować» b) w zn. 2: Głośno się o czymś, o kimś… …
24gwarny — gwarnyni, gwarnyniejszy «pełen gwaru, czyniący gwar; głośny, ożywiony, hałaśliwy» Gwarna szkoła. Gwarne ulice. Gwarny tłum. Gwarne rozmowy …
25hałas — m IV, D. u, Ms. hałassie; lm M. y «nie skoordynowane, zakłócające spokój głośne dźwięki, głośny stuk, trzask, huk, głośna rozmowa, krzyki; wrzawa, harmider» Dokuczliwy, dziki, ogłuszający, piekielny hałas. Hałas uliczny. Hałas wielkiego miasta.… …
26hałaśliwy — hałaśliwywi, hałaśliwywszy «powodujący, robiący hałas, pełen hałasu, skłonny do robienia hałasu; głośny, zgiełkliwy, krzykliwy, wrzaskliwy» Hałaśliwa maszyna. Hałaśliwy śmiech. Hałaśliwa publiczność. Hałaśliwi goście. Najhałaśliwsza część miasta …
27homeryczny — «ogromny, niezwykłych rozmiarów lub siły, potężny, wspaniały; taki, jak bogowie i ludzie w utworach Homera» Coś przybiera homeryczne rozmiary. ◊ Homeryczny śmiech «śmiech niepohamowany, szczery, gwałtowny, głośny» …
28huczeć — ndk VIIb, huczećczę, huczećczysz, hucz, huczećczał, huczećczeli huknąć dk Va, huczećnę, huczećniesz, huczećnął, huczećnęła, huczećnęli, huczećnięty, huczećnąwszy 1. «wydawać głośny, niski dźwięk; rozbrzmiewać niskimi dźwiękami» Morze huczy. Huczą …
29huczny — hucznyniejszy 1. «odznaczający się wystawnością, zorganizowany na wielką skalę; okazały, szumny» Huczny bankiet, karnawał. Huczna zabawa. Huczne imieniny, przyjęcie, wesele. 2. «sprawiający wiele hałasu; głośny» Huczny śmiech. Huczne oklaski.… …
30jerychoński — przym. od Jerycho ∆ Trąby jerychońskie «według Biblii: trąby, od których dźwięku zburzone zostały mury Jerycha; silny, głośny dźwięk» ∆ bot. Róża jerychońska «Anastatica hierochuntica, roślina z rodziny krzyżowych, usychająca w czasie suszy i… …
