głośny
41półgłośny — «niezupełnie głośny» Półgłośne mamrotania …
42rechot — m IV, D. u, Ms. rechotocie; lm M. y 1. «głos wydawany przez żaby; rechotanie» Z łąk dochodził rechot żab. 2. «głośny, niski, chrapliwy śmiech; śmiech rubaszny» Złośliwy, gardłowy rechot …
43rejwach — m III, D. u, blm, przestarz. «rozgardiasz, zamieszanie, tumult, zgiełk, harmider» Głośny, nieopisany, straszliwy rejwach. Narobić rejwachu. Powstał rejwach. ‹jidysz› …
44ryk — m III, D. u, N. rykkiem; lm M. i 1. «donośny, przeciągły głos wydawany przez niektóre zwierzęta dzikie, np. jelenia, lwa, niedźwiedzia i przez bydło domowe» W puszczy rozległ się ryk jelenia. 2. «ostry, donośny, przeciągły głos, dźwięk, odgłos… …
45skandal — m I, D. u; lm M. e, D. i a. ów «coś, co wywołuje zgorszenie, oburzenie; rzecz gorsząca, zawstydzająca, postępek przynoszący wstyd; awantura» Publiczny, głośny skandal. Skandal obyczajowy. Urządzić, wywołać skandal. ‹gr.› …
46sławetny — sławetnyni «sławny (z odcieniem ironicznym); głośny, taki, o którym zbyt dużo się mówi, okrzyczany, osławiony» Sławetny gród (o małym miasteczku) …
47sławny — sławnyni, sławnyniejszy «mający sławę, rozgłos, słynący z czegoś; słynny, głośny» Sławni ludzie. Sławni uczeni. Sławna aktorka. Ktoś sławny z bohaterskiego czynu …
48śmiech — m III, D. u; lm M. y 1. «wyrażanie wesołości objawiające się ruchami mięśni twarzy i wydawaniem swoistego głosu; śmianie się» Donośny, radosny, serdeczny śmiech, Naturalny, zaraźliwy, wymuszony śmiech. Obraźliwy, nieszczery śmiech. Śmiech dziecka …
49trąba — ż IV, CMs. trąbabie; lm D. trąb 1. «dęty, blaszany instrument muzyczny, bezstroikowy» Dąć w trąby. Odgłos trąb. ∆ Trąby jerychońskie «według Biblii: trąby, od których dźwięku zburzone zostały mury Jerycha; silny, głośny dźwięk» ◊ posp. Puścić… …
50trzask — I m III, D. u, N. trzaskkiem; lm M. i «gwałtowny, urywany odgłos powstający wskutek uderzenia o siebie dwóch przedmiotów, rozrywania się, pękania czegoś, wystrzału itp.» Głośny, głuchy, krótki, ogłuszający, stłumiony, suchy trzask. Trzask… …
