gładko

  • 1gładko — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} bez nierówności : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ściana gładko otynkowana. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} bez problemów,… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2gładko — gładziej «bez nierówności, chropowatości» Gładko ostrugany kij. Gładko ubita droga. Twarz gładko wygolona. Gładko zaczesane włosy. Wyszlifować coś gładko, na gładko. przen. a) «bez komplikacji, bez przeszkód, kłopotów; łatwo» Życie płynie komuś… …

    Słownik języka polskiego

  • 3gładko — Z dużą łatwością; bez wysiłku; bez problemu Eng. Very easily; effortlessly; without problems …

    Słownik Polskiego slangu

  • 4gladko... — prvi del zloženk nanašajoč se na gladek: gladkobesednost, gladkoceven, gladkodlak, gladkolusk …

    Slovar slovenskega knjižnega jezika

  • 5Gladkow — Gladkọw,   Fjodor Wassiljewitsch, russischer Schriftsteller, * Tschernawka (Gouverneur Saratow) 21. 6. 1883, ✝ Moskau 20. 12. 1958; schloss sich 1905 der revolutionären Bewegung an, deswegen 1906 09 nach Sibirien verbannt, seit 1920 KP Mitglied… …

    Universal-Lexikon

  • 6gládek — dka o, stil. gladák gládka o in ó prid., gladkéjši tudi glájši (á; ȃ á) 1. ki ima površino brez izboklin, vdolbin: gladek les; bel, gladek papir; gladka cesta; gladka površina, stena; tla so bila gladka kakor marmor / v gladkih gubah padajoče… …

    Slovar slovenskega knjižnega jezika

  • 7têči — têčem nedov., têci tecíte; tékel têkla (é) 1. premikati se z neprenehnim gibanjem svojih delov, ki nimajo svoje oblike: tekočine tečejo; voda teče čez jez, med skalami; vino teče v sod; teči po cevi, strugi; teči v curku; počasi, ekspr. leno… …

    Slovar slovenskega knjižnega jezika

  • 8stół — 1. Dzielić z kimś stół i łoże «prowadzić z kimś wspólne gospodarstwo i współżyć z nim seksualnie»: Niełatwo znaleźć faceta, z którym chciałoby się dzielić stół i łoże (...). Roz bezp 1998. 2. Jechać, poruszać się itp. (równo) jak po stole «jechać …

    Słownik frazeologiczny

  • 9potoczyć — dk VIb, potoczyćczę, potoczyćczysz, potoczyćtocz, potoczyćczył, potoczyćczony 1. «sprawić, aby coś się toczyło, przesuwało, popchnąć tocząc» Potoczyć wózek, piłkę. 2. przestarz. «wykonać czymś szeroki ruch» dziś żywe we fraz. Potoczyć (dookoła)… …

    Słownik języka polskiego

  • 10przyczesać — dk IX, przyczesaćczeszę, przyczesaćczeszesz, przyczesaćczesz, przyczesaćał, przyczesaćany przyczesywać ndk VIIIa, przyczesaćsuję, przyczesaćsujesz, przyczesaćsuj, przyczesaćywał, przyczesaćywany «czesząc uporządkować włosy; gładko uczesać»… …

    Słownik języka polskiego