gürültücü
1gürültücü — sf. Gürültü yapan veya gürültü çıkaran (kimse), velveleci Gürültücü çocuk …
2SAHHAB — Gürültücü, patırtıcı …
3farfaracı — is. Gürültücü, şamatacı kimse …
4gürültücülük — is., ğü Gürültücü olma durumu …
5kavaracı — is. Gürültücü …
6ARBEDE-CÛ — Patırtıcı, gürültücü, kavgacı …
7ATTAT — Çok bağırıp çağıran, gürültücü adam …
8FERFERE — Farfara, akılsızlık, hafif meşreplik. * Patırtıcı, gürültücü, ağzı kalabalık …