günahkâr
1günahkâr — sf., Far. gunāhkār Günah işlemiş (kimse), günahlı …
2günahkar — is. və sif. <fars.> 1. Müqəssir, təqsirkar. Günahkarı cəzalandırmaq. – Yar yanında günahkaram; Doğru sözüm yalan oldu. A. Ə.. . . Günahkar muzdur özünün bəd əməlindən peşman olub, istiğfar edə edə yerindən qalxdı. S. M. Q.. 2. Dini əxlaq… …
3günahkâr — (F.) [ رﺎﮑهﺎﻨﮔ ] günah sahibi, suçlu …
4günahkar — f. günahı olan; təqsirli, suçlu …
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
5GÜNAHKÂR — f. Günah işleyen, günahlı …
6əsim — ə. günahkar …
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
7asim — ə. günahkar, təqsirkar ə. ismətli, namuslu …
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
8müznib — ə. günahkar, müqəssir …
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
9ASİM — Günahkâr. Günah işleyen …
10HARİC — Günahkâr, günah işlemiş. Allahın emrini dinlememiş olan …