góry siwiały na tle nieba

  • 1siwieć — ndk III, siwiećeję, siwiećejesz, siwiećej, siwiećwiał, siwiećeli, siwiećwiały 1. «o włosach: tracić barwnik i wskutek tego stawać się siwym» Siwiejąca czupryna. Siwiejący zarost. Włosy siwiały mu od przeżyć. 2. «o ludziach: stawać się siwowłosym» …

    Słownik języka polskiego