futro

  • 81ogon — m IV, D. a, Ms. ogonnie; lm M. y 1. «u zwierząt kręgowych: tylna część ciała, złożona zwykle z coraz drobniejszych kręgów; także tylna, zwężona część ciała wielu bezkręgowców; futro, skóra z takiej części ciała» Długi, puszysty ogon. Chwytny ogon …

    Słownik języka polskiego

  • 82oposowy — przym. od opos Futro oposowe. Kołnierz oposowy …

    Słownik języka polskiego

  • 83otrzepać — dk IX, otrzepaćpię, otrzepaćpiesz, otrzep, otrzepaćał, otrzepaćany otrzepywać ndk VIIIa, otrzepaćpuję, otrzepaćpujesz, otrzepaćpuj, otrzepaćywał, otrzepaćywany «uderzeniami, wstrząsaniem usunąć kurz, pył, śnieg itp. z czegoś» Otrzepać kurz z… …

    Słownik języka polskiego

  • 84panofiksy — blp; lm D. panofiksysów «futro baranie uszlachetnione, z prostym włosem, puszyste, zwykle w brązowym kolorze» ‹?› …

    Słownik języka polskiego

  • 85piesek — m III, DB. piesekska, N. piesekskiem; lm M. piesekski «pieszczotliwie o psie; mały pies; także zabawka dziecinna wyobrażająca psa» Piesek pokojowy. Drewniany, gumowy, pluszowy piesek. Jazgotliwy, hałaśliwy piesek. Prowadzić pieska na smyczy.… …

    Słownik języka polskiego

  • 86piżmowiec — m II, DB. piżmowiecwca; lm M. piżmowiecwce, D. piżmowiecwców 1. zool. «Moschus moschiferus, bezrogi ssak z rodziny jeleniowatych, żyjący w górskich lasach Azji; samce mają w górnej szczęce kły wystające na zewnątrz, na brzuchu zaś gruczoł… …

    Słownik języka polskiego

  • 87pokrycie — n I 1. rzecz. od pokryć. 2. lm D. pokrycieyć «materiał, którym się coś pokrywa» Pokrycie ze skóry. Futro z wełnianym pokryciem. Adamaszkowe pokrycie kołdry. Zmienić pokrycie na meblach. 3. lm D. pokrycieyć «materiał tworzący zewnętrzną… …

    Słownik języka polskiego

  • 88pokryć — dk Xa, pokryćkryję, pokryćkryjesz, pokryćkryj, pokryćkrył, pokryćkryty pokrywać ndk I, pokryćam, pokryćasz, pokryćają, pokryćaj, pokryćał, pokryćany 1. «dać obicie na coś; obić, obszyć powierzchnię czegoś» Pokryć fotel skórą. Pokryć futro… …

    Słownik języka polskiego

  • 89polarny — polarnyni «właściwy terenom podbiegunowym, dotyczący tych terenów, znajdujący się na tych terenach; biegunowy, podbiegunowy» Roślinność polarna. Powietrze polarne. Zwierzęta polarne. Odkrycia, wyprawy polarne. ∆ Dzień polarny «dzień trwający… …

    Słownik języka polskiego

  • 90popielica — ż II, DCMs. popielicacy; lm D. popielicalic 1. bot. «Rubus caesius, roślina z rodziny różowatych, o płożących pędach i kwaśnych, pokrytych sinym nalotem owocach, rośnie dziko w całej Polsce» 2. zool. «Glis glis, gryzoń nadrzewny z rodziny… …

    Słownik języka polskiego