funkcje

  • 101immunitet — m IV, D. u, Ms. immunitetecie; lm M. y 1. «prawo niepodlegania temu, co ciąży na innych; przywilej nietykalności określonych osób przysługujący im ze względu na zajmowane stanowiska, pełnione funkcje itp.» ∆ Immunitet dyplomatyczny «przywilej… …

    Słownik języka polskiego

  • 102instrumentalizm — m IV, D. u, Ms. instrumentalizmzmie, blm filoz. «współczesny kierunek filozoficzny będący odmianą pragmatyzmu; według niego cała wiedza i wszelka działalność ludzka pełnią jedynie funkcje instrumentalne, czyli stanowią narzędzia (instrumenty)… …

    Słownik języka polskiego

  • 103izopleta — ż IV, CMs. izopletaecie; lm D. izopletaet «linia przedstawiająca na wykresach używanych np. w meteorologii, oceanografii, funkcję dwu zmiennych, np. rozkład temperatur gleby w określonym czasie na różnych głębokościach» ‹z gr.› …

    Słownik języka polskiego

  • 104jak — I 1. «zaimek zastępujący przysłówki i równoważne z nimi części zdania» a) «używany w pytaniach lub zdaniach o charakterze ekspresywnym» Jak się masz? Jak zdrowie? Jak mi przykro! Jak pogodzić to wszystko? ◊ Jak mu tam «jak się nazywa» Zawołaj… …

    Słownik języka polskiego

  • 105jako — 1. «wyraz wiążący z wyrazem nadrzędnym rzeczowniki (rzadziej występujące w ich funkcji przymiotniki lub imiesłowy) uwydatniające funkcję, szczególny charakter czegoś, zajęcie, stanowisko, rolę pełnioną w stosunku do czegoś itp.» Często się go… …

    Słownik języka polskiego

  • 106jałmużnik — m III, DB. a, N. jałmużnikkiem; lm M. jałmużnikicy, DB. ów 1. hist. «pierwotnie: duchowny przydzielony jakiejś osobie, rozdzielający w jej imieniu jałmużny i pełniący przy niej funkcję kapelana; później: urząd dworski, osoba sprawująca ten urząd» …

    Słownik języka polskiego

  • 107jednoprzewodnikowy — ∆ elektr. Instalacja jednoprzewodnikowa «instalacja, w której funkcję jednego z dwóch przewodów spełnia masa lub ziemia» …

    Słownik języka polskiego

  • 108kancelaria — ż I, DCMs. kancelariarii; lm D. kancelariarii (kancelariaryj) 1. «komórka administracyjna spełniająca funkcje związane z przyjmowaniem, przygotowywaniem, wysyłaniem, rejestracją i przechowywaniem pism urzędowych, załatwianiem zgłoszeń… …

    Słownik języka polskiego

  • 109kanclerz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y 1. «w dawnej Polsce: wysoki urzędnik kierujący Kancelarią Królewską i archiwum, od wieku XV pełniący także funkcje ministra spraw wewnętrznych i zagranicznych Rzeczypospolitej» Kanclerz koronny, wielki. Kanclerz… …

    Słownik języka polskiego

  • 110kandydat — m IV, DB. a, Ms. kandydatacie; lm M. kandydataci, DB. ów «osoba ubiegająca się o coś, szczególnie o jakieś stanowisko, urząd, funkcję, albo wysuwana na jakieś stanowisko» Kandydat na posła. Kandydat na męża. Kandydat do zarządu, do komisji, do… …

    Słownik języka polskiego