fum
1fum — fumuri, s.n. I.1. Suspensie de particule solide într un mediu gazos, produsă în cursul arderii incomplete a materialelor combustibile (sau, artificial şi intenţionat, cu ajutorul unor substanţe chimice). ♦ Fig, Înceţoşare, tulbureală, ameţeală… …
2fum — fum; fum·bler; fum·bling·ness; fum·i·ly; fum·ing·ly; fum·ish; per·fum·ato·ry; per·fum·er; per·fum·ery; fum·ble; fum·bling·ly; fum·er; …
3Fum — Fum, v. i. To play upon a fiddle. [Obs.] [1913 Webster] Follow me, and fum as you go. B. Jonson. [1913 Webster] …
4fum — m. fumée; foule; nuée. Aver fum : avoir vent de quelque chose. Faire de fum : faire l important …
5fum|y — «FYOO mee», adjective, fum|i|er, fum|i|est. full of fumes; fuming; fumelike …
6fum — s. m. 1. Usado principalmente na locução nem fum, nem funeta, nem uma palavra, nem pio, nem chus, nem bus. • interj. 2. Indicativo do fungar …
7Fum — Fum., chemisches Zeichen für Fumarsäure …
8fum — Mot Monosíl·lab Nom masculí …
9fum|er — «FYOO muhr», noun. a person or thing that fumes …
10Fum — ISO 639 3 Code : fum ISO 639 2/B Code : ISO 639 2/T Code : ISO 639 1 Code : Scope : Individual Language Type : Living …