fletu

  • 41RUBERE — pro eximie candere. Vide infra Rutilare. Apud Senecam, Hippolytô, v. 788. ubi de Luna, Et nuper rubuit indigitatur Veterum superstitio, qui Lunam magicô carmine sollicitatam rubore suffundi existimârunt, vel ob magarum imprudentiam et scelera;… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 42SUPPLICANDI Ritus — apud Veteres varius fuit. Antiquissimis temporibus quomodo ille fuerit peractus ex Homero patet. Apud eum enim Il. α. Thetis ante Iovem, cui erat supplicatura, sedit: quem morem alibi non est tam facile reperire. Illud tantum Interpretes… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 43VESTIGIUM — a Vestigo, signum est cuiuscumque rei adeo impressum, ut facile deprehendi possit. Virg. Ecl. 4. v. 31. Pauca tamen suberunt priscae vestigia fraudis. Ovid. l. 3. Amor. El. 7. v. 19. Cerne cicatrices, veteris vestigia pugnae etc. Vide Vallam,… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 44VOCIFERATIO — Graec. Α᾿ναφώνησις, inter exercitationes Antyllo, apud Oribasium, memorata, tum morborum diversorum curationi tum vocis ipsius cultui, multum idonea visa est: quemadmodum Aetius Amidenus, l. 1. Ser. 1. c. 5. et Avicenna Arabs l. 1. fen. 3. doc. 2 …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 45fleto — flè·to s.m. LE lutto, pianto: sparser lo sangue dopo molto fleto (Dante) {{line}} {{/line}} DATA: av. 1321. ETIMO: dal lat. flētu(m), acc. di fletus, us, der. di flēre piangere …

    Dizionario italiano

  • 46cieniutki — cieniutkitcy forma zdr. o odcieniu intensywnym od cienki a) w zn. 1: Cieniutka nitka. Cieniutka obrączka. Cieniutka bibułka. Cieniutki płaszczyk. b) w zn. 2: Cieniutki dyszkant. Cieniutkie tony fletu …

    Słownik języka polskiego

  • 47czekan — m IV, D. a, Ms. czekannie; lm M. y 1. «rodzaj laski ze stalową głowicą i kolcem, używanej przez alpinistów do rąbania stopni» 2. hist. «dawna broń w kształcie toporka osadzonego na lasce» 3. muz. «ludowy instrument muzyczny czeski, węgierski;… …

    Słownik języka polskiego

  • 48dytyramb — m IV, D. u, Ms. dytyrambbie; lm M. y 1. «utwór literacki napisany w celu wychwalenia, wysławienia kogoś albo czegoś; pieśń pochwalna» Dytyramb na cześć pokoju, zwycięstwa. przen. zwykle w lm «przesadne, patetyczne pochwały» 2. «w starożytnej… …

    Słownik języka polskiego

  • 49dźwięk — m III, D. u, N. dźwiękkiem; lm M. i 1. «wszelkie wrażenie słuchowe będące reakcją na bodziec zewnętrzny; brzmienie czegokolwiek; głos, szmer, hałas, zgrzyt, stuk» Dźwięki mazurka, walca. Dźwięk dzwonka, fletu, cymbałów. Maszerować przy dźwiękach… …

    Słownik języka polskiego

  • 50flażolet — m IV, D. u, Ms. flażoletecie; lm M. y 1. muz. «drewniany instrument dęty, rodzaj fletu, dziś rzadko używany» 2. muz. «delikatny dźwięk o matowej barwie wydobywany na instrumentach smyczkowych i szarpanych przez lekkie dotknięcie struny palcem… …

    Słownik języka polskiego