fizjonomia
1fizjonomia — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIb, lm D. fizjonomiamii {{/stl 8}}{{stl 7}} twarz, oblicze, wyraz twarzy, wygląd : {{/stl 7}}{{stl 10}}Apoplektyczna, blada, okropna fizjonomia. <fr. z gr.> {{/stl 10}} …
2fizjonomia — ż I, DCMs. fizjonomiamii; lm D. fizjonomiamii (fizjonomiamij) «wyraz, rysy twarzy, twarz» Piękna, ujmująca fizjonomia. przen. «oblicze, postać czegoś, cechy charakterystyczne» Fizjonomia duchowa poety, działacza. Fizjonomia miasta, zakładu pracy …
3fizis — [wym. fiz is] ż ndm książk. «twarz, fizjonomia, oblicze; fizys» ‹gr.› …
4fizjo- — «pierwszy człon wyrazów złożonych oznaczający, że coś dotyczy natury, przyrody, organizmu, np. fizjologia, fizjologiczny, fizjonomia» ‹gr.› …
5fizjognomia — ż I, DCMs. fizjognomiamii; lm D. fizjognomiamii (fizjognomiamij) przestarz. → fizjonomia …
6fizjonomiczny — przym. od fizjonomia Cechy fizjonomiczne kogoś lub czegoś …
7fizys — ż ndm żart. «twarz, fizjonomia, oblicze» Mieć pospolitą fizys. ‹gr.› …
8typ — m IV, D. u, Ms. typpie; lm M. y 1. «model, wzór, któremu odpowiada pewna seria przedmiotów, ludzi, zjawisk, form» Ciekawy, antypatyczny, zabawny typ człowieka. Oryginalny typ urody. Filmy jednego typu. Broń, samochód dawnego, starego typu. Szkoły …
9fizjo- — {{/stl 13}}{{stl 7}} człon wyrazów złożonych wskazujący na związek z przyrodą, organizmem, np. {{/stl 7}}{{stl 8}}fizjologia, fizjonomia {{/stl 8}}{{stl 7}}<gr.> {{/stl 7}} …
10rysy — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. nmos, blp, D. rysysów {{/stl 8}}{{stl 7}} obraz twarzy, układ linii twarzy, poszczególnych jej elementów; twarz, fizjonomia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Delikatne, łagodne, kamienne, klasyczne, męskie, ostre, szlachetne, wulgarne …
- 1
- 2
