faszyna

  • 1faszyna — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. faszynanie {{/stl 8}}{{stl 7}} mocno związana wiązka długich, cienkich gałęzi, wikliny lub chrustu używana do budowy tam, grobli, dróg, fortyfikacji itp. w podmokłym terenie <wł.> {{/stl 7}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2faszyna — ż IV, CMs. faszynaynie, blm «wiązki wikliny, chrustu lub cienkich gałęzi mocno związane, używane przy pracach ziemnych, saperskich i hydrotechnicznych do umacniania nasypów, skarp, budowy grobli, wyściełania dróg w okolicach błotnistych itp.» ‹wł …

    Słownik języka polskiego

  • 3фашина — связка хвороста для укрепления плотины , уже при Петре I; см. Смирнов 305, народн. пашина насыпь , донск. (Миртов), польск. faszyna. Возм., через нем. Faschine – то же из ит. fascina вязанка хвороста от лат. fascis пучок ; см. Маценауэр 155;… …

    Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

  • 4ФАШИНА — пучок хвороста в форме цилиндра, перевязанный гибкими прутьями вицами или мягкой проволокой (Болгарский язык; Български) фашина (Чешский язык; Čeština) naťový váleček (Немецкий язык; Deutsch) Faschine (Венгерский язык; Magyar) rözsehenger… …

    Строительный словарь

  • 5blindaż — m II, D. u; lm M. e, D. y wojsk. «stalowe opancerzenie statku wojennego, samochodu chroniące przed pociskami; także daszek nad okopem, pokryty faszyną i ziemią, zabezpieczający żołnierzy przed odłamkami pocisków» ‹z niem.› …

    Słownik języka polskiego

  • 6faszynować — ndk IV, faszynowaćnuję, faszynowaćnujesz, faszynowaćnuj, faszynowaćował, faszynowaćowany «umacniać, uszczelniać, wykładać, okładać coś faszyną» Faszynować tamę, groblę, rów, brzeg rzeki …

    Słownik języka polskiego

  • 7faszynowy — przym. od faszyna Faszynowy płotek. Faszynowe umocnienie …

    Słownik języka polskiego

  • 8płotek — m III, D. płotektka, N. płotektkiem; lm M. płotektki 1. «niski, mały albo prowizoryczny, nietrwały, lichy płot» Niski płotek. Chruściany, wiklinowy płotek. Wlazł kotek na płotek i mruga; piękna to piosneczka niedługa. (piosenka) ∆ Płotek… …

    Słownik języka polskiego

  • 9umocnić — dk VIa, umocnićnię, umocnićnisz, umocnićnij, umocnićnił, umocnićniony umacniać ndk I, umocnićam, umocnićasz, umocnićają, umocnićaj, umocnićał, umocnićany 1. «uczynić mocniejszym, odporniejszym na zniszczenie; wzmocnić» Umocnić rusztowanie.… …

    Słownik języka polskiego