falde om
11Faktitiv — Transitiv verbum der betegner en hensætten i en tilstand. Syn. Kausativ. Ex: falde fælde (få til at falde) …
12Kausativ — Angiver at en person lader en anden person gøre noget for sig. Bevirkende, hensætte i en tilstand, få til at (blive), lade. Syn. Faktitiv. Ex: jeg lod ham komme jeg fik ham til at komme falde fælde (få til at falde) ren rense (få til at blive… …
13compluvio — com·plù·vio s.m. 1. TS archeol. nell antica Roma, apertura, praticata nei tetti dell atrio della villa, attraverso la quale l acqua piovana cadeva nell impluvio 2. TS edil. linea di concorrenza di due falde di tetto nella quale confluisce l acqua …
14pagoda — {{hw}}{{pagoda}}{{/hw}}s. f. 1 Edificio dedicato al culto buddista: ha gener. l aspetto di una torre, più ampia verso la base, divisa in vari piani, ognuno dei quali con tetto a falde spioventi | Tetto a –p, a falde spioventi e a linee curve. 2… …
15sfaldare — {{hw}}{{sfaldare}}{{/hw}}A v. tr. Dividere in falde. B v. intr. pron. 1 Dividersi in falde. 2 (fig.) Disgregarsi …
16sfaldare — [der. di falda, col pref. s (nel sign. 5)]. ■ v. tr. [dividere in falde o in lamine sottili: s. una roccia scistosa ] ▶◀ ‖ disgregare, frantumare, sgretolare. ■ sfaldarsi v. intr. pron. 1. [dividersi in falde: la mica si sfalda facilmente ]… …
17sfałdować — dk IV, sfałdowaćduję, sfałdowaćdujesz, sfałdowaćduj, sfałdowaćował, sfałdowaćowany 1. «ułożyć, zebrać w fałdy, zrobić na czymś fałdę, fałdy» Sfałdować spódnicę. Sfałdowane firanki, zasłony. 2. «pokryć fałdami, zmarszczkami (czoło, twarz, szyję)»… …
18Teufel — (s. ⇨ Teixel). 1. A mol muess ma m Teuffel uff de Wedel treta. – Birlinger, 1036. 2. All, wat de Düwel nich lesen kann (will), dat sleit he vörbi (oder: sleit he äwer). – Frommann, II, 389, 123; Eichwald, 346; Goldschmidt, 57; Kern, 1430. 3. Als… …
19Fall — (f[add]l), v. i. [imp. {Fell} (f[e^]l); p. p. {Fallen} (f[add]l n); p. pr. & vb. n. {Falling}.] [AS. feallan; akin to D. vallen, OS. & OHG. fallan, G. fallen, Icel. Falla, Sw. falla, Dan. falde, Lith. pulti, L. fallere to deceive, Gr. sfa llein… …
20Fallen — Fall Fall (f[add]l), v. i. [imp. {Fell} (f[e^]l); p. p. {Fallen} (f[add]l n); p. pr. & vb. n. {Falling}.] [AS. feallan; akin to D. vallen, OS. & OHG. fallan, G. fallen, Icel. Falla, Sw. falla, Dan. falde, Lith. pulti, L. fallere to deceive, Gr.… …
