fabulari
41confabuler — ⇒CONFABULER, verbe intrans. Vx. ou p. plaisant. S entretenir familièrement avec quelqu un. Boissel nous aperçut qui confabulions à voix basse à l arrière (A. ARNOUX, Rhône, mon fleuve, 1944, p. 72) : • Si, au milieu de ces graves élucubrations,… …
42confabuler — (kon fa bu lé) v. n. S entretenir familièrement. Il est vieux ou du moins marotique. • Apelle un jour vint entre cinq et six Confabuler chez son ami Zeuxis, VOLT. Poésies mêlées, 42. ÉTYMOLOGIE Ital. confabulare ; du latin confabulari, de… …
43hâbler — (hâ blé) v. n. Parler avec vanterie, avec exagération. • Non, sans beaucoup hâbler et sans faire des fanfaronnades d amitié, SCARRON Oeuv. t. I, p. 220. • Au talent de hâbler il joint l effronterie, TH. CORN. C. Cés. d Avalos, III, 6.… …
44MENDES — I. MENDES Labyrinthum condidit, Diodorô teste, quem Regem alii Maron vocabant. Salmas. ad Solin. p. 475. II. MENDES urbs Aegypti, iuxta Lycopolin, ubi Pana, et hircum colunt, Aegyptiorum linguâ Mendes vocatum, cuius libidini excellentissimâ formâ …
45OSCI — populi Campaniae in Latii et Samnii confinio Sidicini postea dicti, teste Strab. quorum urbs Teanum. Virg. Aen. l. 7. v. 730. Oscorumque manus. Sic ab oris foeditate dicti, Osci enim apud veteres, turpitudinis, libidinis, et sermonis notantur,… …
46THEOLOGIA veterum Romanorum Graecorumque — ut et coeterorum Gentilium, triplex fuit, Fabularis, Naturalis et Civilis. Quarum prima hauritur ex Poetarum figmentis: altera ex Naturae mysteriis: tertia ex Legislatorum decretis. Praeivit ad hanc divisionem primus Q. Mutius Scaevola; non ille …
47VENTUS — a veniendo; insigne Meteorum est, e quo Auguria quoque Veteribus captari consuevisle, testatur Luctatius Grammaticus ad l. 3. Thebaid. v. 665. ubi Statius, Ventisque aut alite visâ Bellorum proferre diem. Solent enim, inquit, Augures Ventorum… …
48фабулира — (лат. fabulari) раскажува басни создава фабула во уметничко дело, раскажува приказни, измислува, фантазира …
49confabulare — con·fa·bu·là·re v.intr. (io confàbulo; avere) CO conversare con qcn. sottovoce o in disparte | OB chiacchierare, conversare Sinonimi: parlottare, sussurrare. {{line}} {{/line}} DATA: av. 1342. ETIMO: dal lat. confabŭlāri, comp. di con assieme,… …
50fabulare — 1fa·bu·là·re agg. 1. OB di, da favola 2. TS lett. del genere narrativo favolistico {{line}} {{/line}} DATA: 1486. ETIMO: dal lat. fabulāre(m) favoloso , der. di fabula, v. anche 1favola. 2fa·bu·là·re v.intr. (io fàbulo; avere) CO raccontare… …