füsunkâr
1füsunkar — sif. <fars.> Valehedici, məftunedici, heyranedici, əfsanəvi. Füsunkar mənzərə. – Səmavi tüllərdən əynində köynək; Füsunkar bir gəlin oturmuşdu tək. M. D.. Bahar füsunkar, əfsanəvi gözəlliyilə bizim ellərə gəlirdi. M. Rz …
2füsunkâr — sf., esk., Far. fusūnkār Sihirli, büyülü, afsunlu …
3füsunkar — f. bax: füsunsaz …
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
4FÜSUNKÂR — f. Büyüleyici. Cezb ve celbedici. Hayranlık verici …
5afsunlu — sf. Büyülü, sihirli, füsunkâr …
6sihirli — sf. Büyülü, afsunlu, füsunkâr Bu sihirli şarapla para, Garden Bar da, Tanrı nın gecesi su gibi akardı. E. E. Talu …
7füsungər — f. bax: füsunkar …
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
8pürəfsun — f. çox füsunkar; əfsunkar …
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
9ahəng — is. <fars.> 1. Səslər, rənglər və s. arasında uyğunluq, müvafiqət. Ahəngi pozmaq. Səslərin xoş ahəngi. Boyalarda ahəng yoxdur. – Səslərin ahəngi cırcıramanın oxumasına elə bənzəyirdi ki, sanki, doğrudan da, cırcırama o sözləri deyirdi. S. S …
10boyalı — sif. 1. Boyanmış, rənglənmiş, rəngli; boya sürtülmüş. Boyalı kağız. – <Kişinin> qara boyalı bığlarının ətrafındakı dərin cizgilər gah bu füsunkar mənzərə qarşısında xəfiflənir, gah da dərinləşərək ağır qayğılar ifadə edirdi. Ç.. Dükan bazar …