ev sahibi
71əhl — is. <ər.> 1. köhn. Yiyə, malik, sahib (bu mənada adətən tərkibdə işlənir; məs.: sərvət əhli, dərd əhli. Vidadi, xəstəyəm, günlər sanaram; Dərd əhliyəm, qəm hərfini qanaram. M. V. V.. Qüvvətli təbiət də bizə baş əyir indi; Eşq əhliyik, hər… …
72BİSMİLLAH — Allah namına, Allah için, Allah ın adı ve izni ile.(Esbab ı zâhiriye eliyle gelen nimetleri, o esbab hesabına almamak gerektir. Eğer o sebep ihtiyar sahibi değilse meselâ hayvan ve ağaç gibi doğrudan doğruya Cenab ı Hak hesabına verir. Mâdem o,… …
73DEYYAR — Bir kimse. Ehad. * Yurt sahibi birisi. * Manastır sahibi …
74DÜHAT — Akıllılar. Akılda çok ileri olanlar. Dehâ sâhibi. Son derece anlayışlı ve zekâ sahibi olanlar …
75MEKÎN — Yüksek rütbe sâhibi. Vakarlı. Temkinli. Nüfuz ve iktidar sahibi. * Yerleşmiş. Oturmuş. Sâkin, Muhkem …
76MEŞHUDÂT — Görünenler. Seyredilenler. Hislerimizle ve gözlerimizle görüp bildiğimiz ve bazı evliyanın keşfen gördükleri.( Fütuhât ı Mekkiye sâhibi Muhyiddin i Arab (K.S.) ve İnsan ı Kâmil denilen meşhur bir kitabın sâhibi Seyyid Abdülkerim (K.S.) gibi… …
77NEBİL — (Nebile) Akıllı, anlayışlı, zekâ sahibi. * Yüksek meziyet sahibi. Güzel huylu. * Bilgili ve faziletli kimse …
78RABB-ÜL MAL — Mal sâhibi. Sermaye sâhibi …
79SULTAN — Reis. İslâm Hükümdarı. Hâkimiyet sahibi. Padişah. * Allah. (C.C.) * Kuvvet, kudret ve hâkimiyet sâhibi. * Hükümdar âilesinden olan anne, kız gibi kadınlardan her biri. * Hüccet ve delil. * Kahr ve tegallüb mânasında masdardır. Her şeyin yavuz,… …
80TEMEKKÜN — Mekânlanmak. Yerleşmek. Yer tutmak. * Vakar ve temkin sahibi olmak. * Sultan yanında rütbe sahibi olmak …
