ev sahibi

  • 61ixtiyar — 1. is. <ər.> 1. Öz arzusu və iradəsi; öz iradə və arzusu ilə hərəkət etmə. İxtiyar özündədir. Öz ixtiyarı ilə. İxtiyarına buraxmaq. // Bir şeyə hüququ çatma, bir şeyi etməyə, sərəncam verməyə haqqı, səlahiyyəti olma; haqq, hüquq, səlahiyyət …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 62kərim — sif. <ər.> Kərəm və səxavət sahibi, lütf və ehsan sahibi, inayətkar; kərəmli, mərhəmətli (çox vaxt Allaha verilən sifətlərdən biri kimi). Ahla vayla çıxar kasıbın canı; Ölənəcən deyər: – Allah kərimdir. (Ata. sözü). Dəmirçioğlu hey çağırdı… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 63kərəm — 1. is. <ər.> köhn. Lütf, mərhəmət, inayət. Kərəm eyləmək. – <Ağa Heydər:> Xudaya, şükür kərəminə! Balalarım, gəlin sizi bağrıma basım. N. V.. Kərəm et (qıl) (yalvarış yaxud nəzakət bildirən əski ifadə) – 1) mərhəmət et, rəhm göstər,… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 64mütəxəssis — is. <ər.> Elm və ya texnikanın müəyyən sahəsində xüsusi biliyi olan, müəyyən ixtisas almış adam, ixtisas sahibi. Gənc mütəxəssis. Mütəxəssislərə qayğı bəsləmək. – İndi Bakı neft sənayesi şöhrəti uzaqlara yayılmış güclü mütəxəssislərə… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 65nüfuzlu — sif. Nüfuzu, hörməti, etibarı olan; sözükeçən. Nüfuzlu adam. – <Qəhrəman:> Eşitdiyimə görə bu evin sahibi şəhərin ən böyük və nüfuzlu bəyi imiş. H. N.. <Məsmə:> . . Onlar kənddə nüfuzlu, kəramət sahibi seyidlər hesab olunurdular. S. H …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 66oğul-uşaq — top. Oğullar, qızlar bir yerdə. <Murad> . . evli və oğul uşaq sahibi idi. S. H.. <Cahan:> Əsgər, gəl evlən, ev eşik yiyəsi ol, oğul uşaq sahibi ol. . Ü. H …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 67qələm — is. <ər.> 1. Mürəkkəbə batırıb yazmaq üçün ucu şiş və yarıq yazma aləti. Dəmir qələm. Qələmi əlinə alıb yazdı. – Qələm yazanı qılınc poza bilməz. (Ata. sözü). <Sədr> siyirməsindən bloknot çıxardı, bir neçə vərəq geri qatladı, qələmi… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 68şövkətli — sif. tənt. Əzəmətli, həşəmətli (padşahlara, hökmdarlara verilən ünvan). <Əsli:> Ey şövkətli paşa, Kərəmə rəhmin gəlsin. «Əsli və Kərəm». At oynatdı kuyində hər cahangir bir kərə; Ərəb meydan oxudu şövkətli qeysərlərə. Ə. C.. // Cah calal… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 69yiyə — is. Hər hansı bir şey üzərində mülkiyyət hüququ olan adam; sahib. Oğul, Rövşən, get, buzov yiyəsinə pul ver, razı sal. «Koroğlu». Ev yiyəsi yaşlı bir arvad idi. S. H.. Yiyə çıxmaq – sahibi özünü bildirmək, sahibi məlum olmaq, tapılmaq. Yiyə… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 70zəli — is. 1. Şirin sularda yaşayan, heyvanların bədəninə yapışıb onların qanını sormaqla dolanan xırda qurd. Zəli qoymaq (salmaq, yapışdırmaq, düzmək) – təbabətdə: xəstə adamın korlanmış qanını sordurmaq üçün onun bədəninin müvafiq yerlərinə zəli… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti