epicus
101PANOLBIUS — Epicus poeta, epitaphium scripsit in Hypatiam Erythraei filiam; item carmen ad Eutherium, atque alia …
102PANYASIS — Poeta Epicus celebris, de quo vide Salmas. ad Solin. p. 856 …
103PRODICUS Phocaeensis — Poeta Epicus. Pansan. in Phocic. Suid. Item, Haereticus, Clem. l. 7. Strom. Vide Adamitae …
104RHAPSODI — Graece Ρ῾αψῳδοὶ, dicebantur olim, qui epica carmina Homeri vel Hesiodi, ἐπὶ ῥάβδῳ pronuntiabant, Lauream enim hi virgam tenentes ea solebant decantare: non tamen proprerea sic dicti, quasi Ρ῾αβδῳδοὶ. Nam antequam mos ille τοῦ ῥαψῳδεῖν aliena… …
105RHIANUS — Poeta Epicus, inter Auctores rarae acreconditae lectionis, nec omnibus protritae, qui profanum vulgus arcebant obscuritate suâ, numeratur Salmasio ad Solin. p. 856 …
106ROMA — I. ROMA Latii in Italia urbs, de cuius origine et conditore diversa legimus apud auctores. Receptissima opinio est, a Romulo et Remo fratribus conditam fuisse, unde et nomen acceperit, an. primô septimae Olympiadis, teste Dionysiô Halicarnasseô,… …
107epică — ÉPIC, Ă, epici, ce, adj., s.f. 1. adj. Care exprimă, în formă de naraţiune, idei, sentimente, acţiuni etc. ale eroilor unei întâmplări reale sau imaginare. ♢ Gen epic = unul dintre principalele genuri literare, care cuprinde diverse specii de… …
108Epik — E|pik 〈f.; Gen.: ; Pl.: unz.; Lit.〉 Gattung der erzählenden Vers u. Prosadichtung [Etym.: <lat. epicus »episch« <grch. epos; → Epos] …
109epico — / ɛpiko/ agg. [dal lat. epicus, gr. epikós, der. di hépos parola, verso ] (pl. m. ci ). 1. [connesso all epica o all epos]. 2. (fig.) [di cose, fatti, situazioni, o anche luoghi, che per carattere o aspetto evocano eroismo e grandiosità, anche… …
110epic — ep|ic1 [ˈepık] n a book, poem, or film that tells a long story about brave actions and exciting events ▪ a Hollywood epic epic 2 epic2 adj [Date: 1500 1600; : Latin; Origin: epicus, from Greek epikos, from epos word, speech, poem ] 1.) an epic… …
