entediar
1entediar — se com entediaram se com o discurso …
2entediar — v. tr. e pron. Causar tédio a ou sentir tédio. = ABORRECER, ENFADAR, ENOJAR, MAÇAR ‣ Etimologia: en + tédio + ar …
3entediado — adj. Que se entediou ou sente tédio. = ABORRECIDO ‣ Etimologia: particípio de entediar …
4entediante — adj. 2 g. Que causa tédio. ‣ Etimologia: entediar + ante …
5entejar — v. tr. Causar tédio ou aborrecimento. = ENTEDIAR ‣ Etimologia: latim *intaedio, are …
6parassíntese — s. f. [Linguística] Processo de formação de palavras no qual há, simultaneamente, prefixação e sufixação (ex.: en + tédio + ar > entediar). = DERIVAÇÃO PARASSINTÉTICA ‣ Etimologia: grego parasúntesis, eos …
7secar — v. tr. 1. Fazer evaporar a água ou a umidade de. = DESSECAR, ENXUGAR ≠ MOLHAR 2. Esgotar, estancar. 3. [Marinha] Ferrar. 4. [Marinha] Pôr (embarcação) em seco. • v. tr. e intr. 5. Tornar ou ficar murcho ou pouco viçoso. = DESSECAR, MURCHAR ≠… …