ennuyant
1ennuyant — ennuyant, ante [ ɑ̃nɥijɑ̃, ɑ̃t ] adj. • anoiant XII e; de ennuyer ♦ Vieilli ou région. (Canada) Ennuyeux. ● ennuyant, ennuyante adjectif Vieux ou …
2ennuyant — ennuyant, ante (an nui ian, ian t , an prononcé comme dans antérieur) adj. Qui ennuie, importune, contrarie dans le moment. Cela est fort ennuyant. Quel temps ennuyant ! Il n y a pas d homme qui ait assez d esprit pour n être jamais ennuyant.… …
3ennuyant — ENNUYANT, ANTE. adject. Qui ennuie. C est une chose bien ennuyante que d attendre. Cela est fort ennuyant. C est un homme bien ennuyant. Un temps ennuyant. On ne se sert plus guère du mot Ennuyant pour les personnes; on n emploie plus qu Ennuyeux …
4ennuyant — Ennuyant, [ennuyan]te. adj. v. Qui ennuye. C est une chose bien ennuyante que d attendre. cela est fort ennuyant. c est un homme bien ennuyant. un temps ennuyant …
5Ennuyant — (franz., spr. ang nüijāng), langweilig; ennuyieren, langweilen …
6ennuyant — ennuyant:⇨langweilig …
7ennuyant — ennuyant, e adj. Ennuyeux …
8ENNUYANT — ANTE. adj. Qui ennuie. Il ne se dit pas précisément De ce qui cause de l ennui ; il se dit De ce qui chagrine, qui importune ou qui contrarie actuellement. Cela est fort ennuyant. Quel temps ennuyant ! …
9Ennuyant — Ennui Dans la ménagerie infâme de nos vices, II en est un plus laid, plus méchant, plus immonde ! [...] C est l Ennui ! Charles Baudelaire, Les Fleurs du mal …
10ennuyant — en|nu|yant auch: en|nuy|ant 〈[ ãnyjã:] od. [ãnyijã:] Adj.; veraltet〉 langweilig, verdrießlich * * * en|nu|yant [ãny jant, an...; ... jã:] <Adj.> [frz. ennuyant] (bildungsspr.): a) langweilig; b) verdrießlich, lästig …