emissário

  • 51Vinelz–Strandboden — Localisation Pays  Suisse …

    Wikipédia en Français

  • 52Yverdon–Baie de Clendy — Localisation Pays  Suisse …

    Wikipédia en Français

  • 53Yvonand–Le Marais — Localisation Pays  Suisse …

    Wikipédia en Français

  • 54AZAZEL — cuius mentio Levit. c. 16. v. 8. Iuliano Apostatae, Hebraeis, Valentinianis et Magis, daemon est. Unde Iulianus ex hoc loco Mosis conatus probare est, scripsisse hunc ὑπὲρ Α᾿ποτροπαίων, i. e. de Diis Averruncis, a Cyrillo docte refutatus in… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 55BURDO — I. BURDO in veter. Epigramm. de Basterna, Hanc geminus portat duplici sub robore burdo. Provehit et modicô pendula septa gradu. Ubi Epigrammatis auctor burdones portandae matronarum basternae assignat: cui mannos tribuit in Glossis Isidorus.… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 56CAPUT Victimae — Peculiariter olim consideratum. De Hirco emissario Moses, Levit. c. 16. v. 20. et seqq. Et offeret (Aaron) hircum vivum: et imponet utramque manum super caput hirci vivi et consitebitur super eum omnes iniquitates filtorum Israelis, et omnes… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 57emuntore — e·mun·tó·re agg., s.m. 1. agg., s.m. OB che, chi emunge 2. s.m. TS fisiol. → emuntorio 3. s.m. TS geogr. emissario di un lago 4. s.m. TS idraul. tratto di un canale di bonifica che raccoglie le acque di scolo {{line}} {{/line}} DATA: sec. XX …

    Dizionario italiano

  • 58inviato — in·vi·à·to p.pass., agg., s.m. 1. p.pass., agg. → inviare, inviarsi 2a. s.m. CO chi è mandato in un luogo o presso qcn. per svolgere un determinato incarico spec. di importanza rilevante 2b. s.m. TS dir.intern. rappresentante o emissario di una… …

    Dizionario italiano

  • 59mandracchio — man·dràc·chio s.m. 1. TS mar. settore ben riparato di un porto usato come darsena per piccole imbarcazioni 2. TS idraul. in opere di bonifica, canale di raccolta per le acque che vengono poi scaricate nel canale emissario per mezzo di idrovore… …

    Dizionario italiano

  • 60tributo — 1tri·bù·to s.m. 1. TS stor. in Roma antica, contributo obbligatorio del cittadino allo stato, versato in rapporto al censo e prelevato per tribù | estens., in epoche successive, qualsiasi tipo di imposizione pagata dal suddito al signore, dal… …

    Dizionario italiano