elativ
1elativ — elatív s. n., pl. elatíve Trimis de siveco, 19.03.2005. Sursa: Dicţionar ortografic ELATÍV s. n. caz gramatical care exprimă acordarea, prin atracţie, a adverbului, morfem al superlativului unui adjectiv, cu adjectivul respectiv. (< fr.… …
2Elativ — Sm absoluter, d.h. nicht vergleichender Superlativ (z.B. schönstes Wetter) per. Wortschatz fach. (20. Jh.) Neoklassische Bildung. Neubildung zu l. ēlātus erhaben, hoch , dem adjektivischen PPP. von l. efferre (ēlātum) emporheben, tragen , zu l.… …
3Elativ — Elativ, in den Finnischen Sprachen der Casus, welcher das Verhältniß des »woraus« bezeichnet …
4elativ — ȅlatīv m DEFINICIJA lingv. 1. superlativ pridjeva ili priloga, poredba za izraz svojstva u vrlo velikoj mjeri [najbrže moguće; najbolji čovjek], opr. relativni superlativ, v. superlativ 2. u ugrofinskim jezicima i u baskijskom, padež za izricanje …
5Elativ — Der Elativ ist eine Steigerungsform des Adjektivs. Er ist im Deutschen entweder formal mit dem Superlativ identisch oder wird mittels Vorsilben oder einer dem Adjektiv vorangestellten Gradpartikel gebildet. Mit dem auch „absoluter Superlativ“… …
6Elativ — Ela|tiv 〈m. 1; Gramm.〉 Steigerungsform der Adjektive, absoluter Superlativ, z. B. „sehr schön“ gegenüber „am schönsten“; → Lexikon der Sprachlehre [zu lat. elatus „erhaben, erhöht“] * * * Ela|tiv, der; s, e [1.: zu lat. elatus = erhaben, hoch; 2 …
7Elativ (Kasus) — Der Elativ ist ein Kasus in finnougrischen Sprachen, der die Herausbewegung ausdrückt. Er kann im Deutschen mit den Präpositionen aus, von wiedergegeben werden. Inhaltsverzeichnis 1 Finnisch 2 Estnisch 3 Ungarisch …
8Elativ — Kasus som betegner stedet, fra hvilket en bevægelse sker. Ex: finsk: kirjasta (fra bogen) …
9Elativ — E|la|tiv 〈m.; Gen.: s, Pl.: e [ və]; Gramm.〉 Steigerungsform der Adjektive, z. B. »sehr schön« gegenüber »am schönsten«; Syn. absoluter Superlativ [Etym.: <lat. elatus »erhaben, erhöht«] …
10Elativ — Ela|tiv der; s, e [...və] <aus gleichbed. lat. (gradus) elativus zu lat. elatus »erhaben, hoch«, Part. Perf. von efferre »heraus , emporheben«>: 1. absoluter ↑Superlativ (ohne Vergleich; z. B. modernste Maschinen = sehr moderne Maschinen,… …