dziwny zbieg okoliczności
1dziwny — dziwnyni, dziwnyniejszy «odznaczający się czymś osobliwym, zwracający na siebie uwagę tą osobliwością; niezwykły, szczególny, nieokreślony, niezrozumiały» Dziwny charakter. Dziwny sposób bycia. Dziwne imię. Dziwny zbieg okoliczności. ◊ Nic… …
2traf — m IV, D. u, Ms. traffie; lm M. y «nieprzewidziane, nieoczekiwane zdarzenie; przypadek, zbieg okoliczności» Szczęśliwy, ślepy, dziwny traf. Wyjątkowy traf. Traf tak zdarzył, zrządził. Traf tak chciał. ◊ pot. Trzeba trafu «tak się zdarzyło, tak się …
3przedziwny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, przedziwnyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} bardzo dziwny, osobliwy, niecodzienny; zadziwiający, niezrozumiały : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przedziwne ocalenie. Przedziwny zbieg… …
4traf — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. traffie {{/stl 8}}{{stl 7}} zaskakujące, nieprzewidziane wydarzenie; przypadek, zbieg okoliczności : {{/stl 7}}{{stl 10}}Szczególny, dziwny, ślepy, fatalny traf. Traf sprawił, zrządził.{{/stl 10}}{{stl… …
