dziwne przyzwyczajenie

  • 1dziwactwo — n III, Ms. dziwactwowie; lm D. dziwactwoactw 1. «rzecz dziwaczna, śmieszna, osobliwa, będąca odchyleniem od normy» Dziwactwa językowe. Malować dziwactwa. 2. «czyjeś dziwne przyzwyczajenie, cecha dziwna tkwiąca w czymś albo w kimś;… …

    Słownik języka polskiego

  • 2dziwactwo — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. dziwactwowie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} cechujący kogoś dziwaczny styl bycia, dziwne przyzwyczajenie; ekscentryczność : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć dość czyichś dziwactw. {{/stl …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień