dziób

  • 21stulać — Stulić uszy «stać się potulnym, pokornym; przestraszyć się»: Z pośpiechem wybiegłem z tłumu. Między nami a nimi była wolna przestrzeń, jakieś trzydzieści metrów trzeba było przejść przez pusty plac. Najpierw – to pamiętam – dostałem kopniaka,… …

    Słownik frazeologiczny

  • 22trzasnąć — 1. pot. Trzasnąć jednego; trzasnąć po jednym «wypić jeden kieliszek wódki; o kilku osobach: wypić po kieliszku wódki»: (...) trzasnęli jeszcze po jednym i rozeszli się do domów. Roz tel 1998. 2. Trzasnąć, strzelić butami, obcasami, ostrogami… …

    Słownik frazeologiczny

  • 23trzaskać — 1. pot. Trzasnąć jednego; trzasnąć po jednym «wypić jeden kieliszek wódki; o kilku osobach: wypić po kieliszku wódki»: (...) trzasnęli jeszcze po jednym i rozeszli się do domów. Roz tel 1998. 2. Trzasnąć, strzelić butami, obcasami, ostrogami… …

    Słownik frazeologiczny

  • 24trzymać — 1. Trzymać kogoś na uwięzi «ograniczać czyjąś swobodę»: (...) komunizm obalił naszą rewolucję, ale rewolucjonistów nie unicestwił. Trzymał ich gdzieś na uwięzi, lecz nie eksterminował. A. Michnik, J. Tischner, J. Żakowski, Między. 2. Trzymać… …

    Słownik frazeologiczny

  • 25wyjść — 1. Coś, ktoś nie może wyjść komuś z głowy, z myśli «ktoś nie może o czymś, o kimś zapomnieć, coś, ktoś zajmuje czyjąś uwagę»: Twój były chłopak nie może wyjść ci z głowy. Cosm 9/1999. 2. Coś wyszło spod czyjejś ręki, spod czyjegoś dłuta, pędzla,… …

    Słownik frazeologiczny

  • 26wychodzić — 1. Coś, ktoś nie może wyjść komuś z głowy, z myśli «ktoś nie może o czymś, o kimś zapomnieć, coś, ktoś zajmuje czyjąś uwagę»: Twój były chłopak nie może wyjść ci z głowy. Cosm 9/1999. 2. Coś wyszło spod czyjejś ręki, spod czyjegoś dłuta, pędzla,… …

    Słownik frazeologiczny

  • 27bekasi — przym. od bekas Bekasie krzyki. Bekasi dziób …

    Słownik języka polskiego

  • 28blaszkodzioby — + zool. blaszkodziobe «Anseriformes, rząd kosmopolitycznych ptaków wodnych, obejmujący około stu siedemdziesięciu gatunków, mających szeroki dziób z poprzecznymi blaszkami, służącymi do odcedzania pożywienia z wody; należą tu m.in. kaczki, gęsi,… …

    Słownik języka polskiego

  • 29bukszpryt — m IV, D. u, Ms. bukszprytycie; lm M. y żegl. «drewniana lub metalowa belka umocowana do dziobnicy żaglowca, wystająca ukośnie do góry przed dziób statku, służy do rozpinania lin i żagli; dziobak» ‹hol.› …

    Słownik języka polskiego

  • 30ciąć — ndk Xc, tnę, tniesz, tnij, ciął, cięła, cięli, cięty 1. «dzielić jednolitą całość na części, oddzielać coś od jednolitej całości, np. ostrym narzędziem; krajać, ścinać, rozcinać, wycinać» Ciąć materiał nożyczkami. Ciąć bandaż w kawałki, na… …

    Słownik języka polskiego