dyskontować

  • 1dyskontować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, dyskontowaćtuję, dyskontowaćtuje, dyskontowaćany {{/stl 8}}– zdyskontować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}ekon. {{/stl 8}}{{stl 7}} realizować należności… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2dyskontować — ndk IV, dyskontowaćtuję, dyskontowaćtujesz, dyskontowaćtuj, dyskontowaćował, dyskontowaćowany «realizować należności wekslowe przed terminem ich płatności po odliczeniu procentu» Bank dyskontuje weksle …

    Słownik języka polskiego

  • 3dyskontowanie — n I rzecz. od dyskontować …

    Słownik języka polskiego

  • 4weksel — m I, D. wekselsla; lm M. wekselsle, D. wekselsli (wekselslów) «dokument kredytowy sporządzony na odpowiednim blankiecie, stanowiący pisemne zobowiązanie wystawcy do zapłacenia jakiejś sumy pieniędzy określonej osobie (lub okazicielowi) w… …

    Słownik języka polskiego

  • 5iść [pójść] za ciosem — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w boksie, bójce: rozwijać zdecydowanie akcję przynoszącą powodzenie aż do osiągnięcia pełnego sukcesu, dyskontować efekty własnego ataku : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zawodnik idzie za… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 6zdyskontować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}dyskontować {{/stl 7}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień