dumani
51seyrəklənmək — 1. məch. Seyrək hala gətirilmək, seyrəldilmək. Bağda ağaclar seyrəklənmişdir. 2. məc. Azalmaq. İdarəyə gələnə qədər Qorxmazın üzünü çulğamış qalın kədər dumanı indi parçalanmış, seyrəklənmiş və getgedə çəkilib gedirdi. Ə. Vəl.. 3. Bir birindən… …
52əhali — is. <ər. «əhl» söz. cəmi> 1. Bir yerdə yaşamaqda olan adamlar; camaat. Şəhər əhalisi. Kənd əhalisi. Rayonun əhalisi. – Təbrizdə bu saat qəhətlikdir və əhali çörək üzünə həsrətdir. C. M.. Əhalisinin çox qismi qışlaqda yaşayan bu böyük kənd,… …
53əl — is. 1. Qolun biləkdən dırnaqlara qədər olan hissəsi. Əli ilə tutmaq. Sağ əl. Əllərini yumaq. Əlini çiyninə qoymaq. Əli ilə sığallamaq. Əli ilə götürmək. İnsan işlərinin çoxunu əlləri ilə görür. – Tək əldən səs çıxmaz. (Ata. sözü). Əfsus ki,… …
54əslən — z. <ər.> 1. Nəsli, əsli etibarilə, əsilcə, soyca. O, əslən azərbaycanlıdır. Bəsrədə böyümüşdür, lakin əslən gürcüstanlıdır. – Əslən əmsarlı olan bu adamın hər sözündə . . gələcəkdə nələr görüləcəyinə yaxşı vaqif olan bir adamın təmkini və… …
55tünglük — hayme başı tarafında dumanı harca çekmek üzre açılan delik …
56istetmek — istetmek, aranması için arkasından adam göndermek. I, 260 is, kandil dumanı I, 37 iş I, 132, 253, 265; II, 166, 315; III, 68bkz:ış …
57DUHAN — Duman. Tütün. * Kur an ı Kerim in 44. suresinin adı. * Mc: Gaflet ve dalâlet dumanı ki, hakikatların görünmesine mâni olur. Arap lisanında galib olan şerre, duhan tesmiye ederler. * Kıtlık ve kuraklık …
58DUHAN-I ATEŞ — Ateşin dumanı …
59İDHAN — (Duhân. dan) Tütme. Yanarak dumanı çıkma …
