dumani

  • 41selatin meyhanesi — is. Büyük meyhane ... selatin meyhanesinde, cıgara dumanı ve alkol buharı öylesine yoğunlaşmıştı ki. A. İlhan …

    Çağatay Osmanlı Sözlük

  • 42sigara — is., İsp. cigaro İnce kâğıda, kıyılmış tütün sarılarak hazırlanan, silindir biçiminde, ağızdan dumanı çekilen nesne İhtiyar diplomat sigara üstüne sigara yakıyordu. Ö. Seyfettin Birleşik Sözler sigara böceği sigara böreği sigara kâğıdı sigara… …

    Çağatay Osmanlı Sözlük

  • 43tavan — is. 1) Bir yapının, kapalı bir yerin üst bölümünü oluşturan düz ve yatay yüzey, taban karşıtı Başını kaldırdı, dumanı otobüsün tavanına üfledi. H. Taner 2) mec. Bir şeyi değerlendirmede kabul edilen en yüksek seviye veya fiyat Yükseköğrenim… …

    Çağatay Osmanlı Sözlük

  • 44kulağına çarpmak — duyulmak Barın kalabalığı, hareketliliği, çalgısı ve dumanı içinde ortaya atılan bu söz, tam bir isabetle geldi, Ahmet Samim in kulağına çarptı. Y. K. Karaosmanoğlu …

    Çağatay Osmanlı Sözlük

  • 45doğramaq — f. 1. Doğrayıcı, kəsici alətlə bir şeyi xırda xırda kəsmək, parça parça kəsmək; parçalayıb, sındırıb kiçik kiçik hissələrə ayırmaq. Odun doğramaq. Qənd doğramaq. – . . Ətyeyən heyvanın, məsələn, pişiyin dişlərinin hamısı iti bıçaq kimidir. Çünki… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 46hikkə — is. 1. Təşəxxüs, lovğalıq, iddia, mənəm mənəmlik; tərslik. Hikkəsindən əl çəkməmək. – Qartal qıyıltısı dumanı dəlir; İnsan hikkəsinin sahili yoxdur. M. Araz. Dəyişmirsən fikrini; Lap bu dünya dağıla; Öz hikkəndə qalmısan; Sən boğula boğula. B. V …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 47karvan — is. <fars.> 1. Bir birinin ardınca sıra ilə hərəkət edən yüklü heyvan (əsasən dəvə) dəstəsi (qatarı); qafilə. İt hürər, karvan keçər. (Ata. sözü). Mağıl keçən vaxtlar dəvə karvanları düzülürdü yola, ticarət malını yükləyirdik dəvələrə. . C …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 48oylaq — is. 1. Məskən, yer, meydan. <Aşıq Cünun:> Mərd oylağı Çənlibeldi; Məhbub xanım, bizim yerlər. «Koroğlu». Qıjıltı, gurultu tutur qulağı; Buradır köhnədən qaçaq oylağı. H. K. S.. Şairlər vətəni bizim tərəflər; Tərlanın oylağı yadıma düşdü. S …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 49qabarıq — sif. 1. Qabarmış, şişmiş, səthi hamar olmayan. Qabarıq şüşə. Qabarıq naxış. // is. Şiş, çıxıntı, ur. 2. sif. və zərf məc. Nəzərə çarpacaq halda, çox aydın. Tehran qabarıq bir təzad içərisində öz adi həyatını yaşayırdı. M. İ.. Aləmi qatı toz… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 50seyrək — sif. 1. Bir birindən aralı, uzaq, sıx, qalın olmayan, adda budda (sıx əksi). Seyrək meşə. Seyrək ot. – Uzaqda görünən seyrək pöhrəliyin içi və dilik dilik olan yalların sinəsi yarılırdı. S. R.. // Eyni mənada saç, tük haqqında. Gözlərinin… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti